Δείτε on line τα ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου.
To ντοκιμαντέρ Μαθήματα από τους Βίκινγκς του Γιώργου Αυγερόπουλου μας ταξιδεύει στην ΙΣΛΑΝΔΙΑ όπου βλέπουμε τι έχει γίνει στο μεταξύ, 4 χρόνια μετά την οικονομική κατάρρευση της χώρας.
Ένα θαυμάσιο Σύστημα
Βλέποντας πριν λίγο στο You Tube τον Gustavo Dudamel να διευθύνει την Ορχήστρα Νέων Simon Bolivar στο αριστουργηματικό Danzón Nº 2 του Arturo Márquez, στο Proms Festival, σας προτείνω, αυτή τη δύσκολη στιγμή για τη χώρα μας, να δείτε την ταινία EL SISTEMA (ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ), των Paul Smaczny και Maria Stodtmeier.
Γερμανοελβετική παραγωγή του 2009, 100’ (στα ισπανικά), η ταινία δείχνει πώς λειτουργεί το Σύστημα, το πρόγραμμα δημόσιας μουσικής εκπαίδευσης στη Βενεζουέλα, που εμπνεύστηκε και ίδρυσε το 1975 ο οικονομολόγος και μουσικός Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου, αλλάζοντας τη ζωή δεκάδων χιλιάδων παιδιών που ζουν στις φαβέλες.
Τα μαθήματα είναι δωρεάν για όλους, και τα παιδιά ξεκινάνε από 2-3 χρονών να τα παρακολουθούν 6 ημέρες την εβδομάδα επί 3-4 ώρες την ημέρα! Από το Σύστημα έχουν προκύψει περισσότερες από 60 παιδικές ορχήστρες, 200 ορχήστρες νέων, περισσότερες από 30 επαγγελματικές ορχήστρες και δεκάδες χορωδίες. Μια από τις πιο διάσημες ορχήστρες νέων που προέκυψαν από το Σύστημα είναι η Ορχήστρα Νέων Simon Bolivar, υπό τη διεύθυνση του Γκουστάβο Ντουνταμέλ, που πέρυσι έπαιξε και στο Ηρώδειο, στο Φεστιβάλ Αθηνών. Η ταινία El Sistema αφηγείται την ιστορία των παιδιών στη Βενεζουέλα και την πρότυπη αυτή προσπάθεια να δημιουργηθεί μια καλύτερη κοινωνία σε περιοχές όπου η εγκληματικότητα είναι μέρος της καθημερινότητας, πώς η δύναμη την μουσικής, σε συνδυασμό με το όραμα ενός ανθρώπου ενέπνευσαν σε χιλιάδες άλλους και άλλαξαν τη ζωή των ανθρώπων ακόμα και στις πιο ακραίες και δύσκολες συνθήκες.
Η ταινία παίζεται με ελληνικούς υπότιτλους, μέσω του CineDoc, που μπορεί να διοργανώσει δημόσιες προβολές σε σινεμά ή κινηματογραφικές λέσχες οπουδήποτε στην Ελλάδα. Το Σύστημα έχει προβληθεί στην Αθήνα (Γαλλικό Ινστιτούτο και Δαναός), στο Μουσικό Λύκειο Παλλήνης, καθώς και στη Σίκινο, τη Δονούσα και το Γαλαξείδι, στις Μέρες Ντοκιμαντέρ της ομάδας Media Dell' Arte, το καλοκαίρι του 2010 και 2011. Πέρυσι το καλοκαίρι προβλήθηκε και στην Αντίπαρο, στο Best of CineDoc, στον θερινό κινηματογράφο Ωλίαρος.
Πώς να πουλήσετε το ντοκιμαντέρ σας
10 συμβουλές για να προσέξουν το ντοκιμαντέρ σας οι αγοραστές στα φεστιβάλ ντοκιμαντέρ
Συγχαρητήρια! Καταφέρατε να σας δεχτούν σε ένα φεστιβάλ ντοκιμαντέρ. Αυτό από μόνο του, ειδικά αν μιλάμε για κάποιο από τα καλά φεστιβάλ (σύντομα το αντίστοιχο άρθρο...), είναι μια επιτυχία. Πώς όμως θα καταφέρετε το μάξιμουμ με αυτή σας την συμμετοχή; Πώς δηλαδή θα προσελκύσετε θεατές, αγοραστές από κανάλια, διανομείς, παραγωγούς και κάθε άλλο μελλοντικό επενδυτή που θα βοηθήσει οικονομικά στην επόμενη σας δουλειά; Αυτό, όπως όλα, θέλει τρόπο!
1. Διαλέξτε έναν καλό αγγλικό τίτλο. Μην μεταφράσετε απλά τον τίτλο από τη γλώσσα σας στα αγγλικά, π.χ. H Βάρδια του Πελεκάνου (επίθετο ανθρώπου, όχι το πουλί), Pelican's Watch... Καλός είναι ένας τίτλος αν ο άλλος τον θυμάται εύκολα, αν δημιουργεί εικόνα, αν περιγράφει αμέσως το θέμα της ταινίας σας, π.χ. Dolphin Boy, Queen of the Sun, Taste the Waste, Rene (δείτε το δωρεάν στο DOC ALLIANCE), Cinema Komunisto. Aποφύγετε τα άρθρα. Διαλέξτε καλύτερα έναν αριθμό: Five broken cameras, 15 and a half. Οι αριθμοί μπαίνουν πρώτοι πρώτοι στους καταλόγους των αγορών (Doc markets), όπου οι κατάλογοι περιέχουν 400-500 ταινίες υποψήφιες για να πουληθούν. Πολλές φορές οι αγοραστές ξεκινάνε από την αρχή ή από το τέλος του καταλόγου αν δεν ξέρουν τι να πρωτοδούν - ή αν έχουν δει τα SOS τους και ψάχνουν κάποια έμπνευση. Γι' αυτό, πριν καταλήξετε, ξεφυλίστε έναν κατάλογο όπως του Φεστιβάλ του Άμστερνταμ.
2. Αφίσα και flyer σε μορφή καρτ ποστάλ. Είναι και τα δύο χρήσιμα, τραβάνε το βλέμμα και βοηθάνε τους αγοραστές να επιλέξουν να ρίξουν μια ματιά στην ταινία σας. Όταν φτιάχνετε αφίσα, τυπώστε ένα draft και κρεμάστε το στον τοίχο για να δείτε πώς "γράφει". Στην οθόνη του υπολογιστή φαίνονται όλα πολύ διαφορετικά. Το flyer σε μορφή καρτ ποστάλ (άγραφη από την πίσω μεριά) μπορεί να σταλεί σαν κάρτα! Ένα flyer σε πρωτότυπο σχήμα είναι μια άλλη ιδέα. Το Damned of the sea ήταν σαν ψάρι, και ο διανομέας το είχε κολλήσει σε διάφορους τοίχους στο Market του idfa και όντως τραβούσε το μάτι. Το flyer, με πάνω του τυπωμένη ή κολλημένη (γιατί πολλές φορές μαθαίνεις τον αριθμό στον κατάλογο αφού τυπώσεις τα flyer) τη σελίδα και τον αριθμό του ντοκιμαντέρ στον κατάλογο, βοηθάει πολύ στο να μην ψάχνει ο αγοραστής. Άλλη ιδέα είναι αντί για αφίσα και Flyer να τυπώσετε Post it ή κάτι χρήσιμο σαν σημειωματάριο, που να μείνει ως αντικείμενο. Επίσης, τυπώστε τον τίτλο της ταινίας σας πάνω στην κάρτα που δίνετε στους αγοραστές (buyers) στα φεστιβάλ που πάτε.
2 1/2. Φτιάξτε ένα site για την ταινία σας. Ακόμα και ένα blog με τρέιλερ, περίληψη, φωτογραφίες, βιογραφικά συντελεστών και στοιχεία για τη διανομή.
3. Στείλτε e-mail σε όλους όσους πρόκειται να παρευρεθούν. Θα τους βρείτε από το site του εκάστοτε φεστιβάλ. Στείλτε e-mail xωρίς πολλά λόγια, εισαγωγές κλπ. Μια μικρή περίληψη της υπόθεσης, σε 5 προτάσεις το πολύ, αρκεί. Χωρίς πολλές συστάσεις και χωρίς attachments και πολλές φωτογραφίες. Μια φωτογραφία σε χαμηλή ανάλυση και ένα λινκ για το τρέιλερ αρκούν.
4. Την ίδια μικρή περίληψη δημοσιεύστε την και στον κατάλογο του φεστιβάλ. Οι αγοραστές έχουμε τόση δουλειά που το να πρέπει να διαβάσουμε κατεβατά στον κατάλογο του Market μάς κάνει τη ζωή δύσκολη! Θυμάμαι μια φορά την ευγνωμοσύνη που ένοιωσα όταν, σε μια ταινία της Εύας Στεφανή στο Άμστερνταμ, στον κατάλογο του Market η περίληψη έλεγε απλά "Two friends".
5. Στείλτε την ταινία σας πριν το φεστιβάλ σε δημοσιογράφους που θα γράψουν γι' αυτή (αν φυσικά είναι καλή)! Αυτό θα δημιουργήσει μια πρώτη καλή εντύπωση και θα κάνει την ταινία σας να ξεχωρίσει.
6. Αν μπορείτε, πηγαίνετε στα φεστιβάλ! Είστε ο σκηνοθέτης ή ο παραγωγός; Η παρουσία σας εκεί βοηθάει το marketing της ταινίας! Αν δεν ξέρετε, ή δεν σας βγαίνει να το κάνετε, προσλάβετε κάποιον να το κάνει για εσάς - αξίζει, για να πουληθεί η ταινία. Εννοείται ότι αν έχετε έναν καλό διανομέα η ταινία σας θα είναι σε καλύτερη μοίρα από ό,τι μόνη της εκεί "έξω". Συχνά, το ύφος και ο κατάλογος ενός διανομέα (distributor) λέει ήδη πολλά για την ταινία. Ειδικά όταν "εμπιστεύομαι" το ύφος του και εκτιμώ τις επιλογές του - πάντα κοιτάζω τις ταινίες που εκπροσωπεί σε ένα φεστιβάλ. Ένας τέτοιος εξαιρετικός διανομέας με 30 χρόνια εμπειρία στον χώρο είναι ο Jan Rofekamp, με την Films Transit International.
7. Μια καλή φωτογραφία μπορεί επίσης να τραβήξει το ενδιαφέρον του αγοραστή. Στείλτε φωτογραφίες που να ταιριάζουν - και κυρίως φροντίστε να τις διαλέξετε με κριτήριο να είναι ευδιάκριτες στο μέγεθος που πρόκειται να τυπωθούν. Στην Nyon, οι φωτογραφίες στον καταλογο είναι σε μέγεθος όσο δύο σπιρτόκουτα, στον κατάλογο της Θεσσαλονίκης δεν έχει καθόλου φωτογραφίες, ενώ στο DOK Leipzig το μέγεθος ποικίλει από δύο σπιρτόκουτα ώς ένα σπιρτόκουτο για τζάκι....
8. Έχετε μαζί σας κόπιες της ταινίας σε dvd με γραμμένο επάνω (στην κόπια) τον τίτλο της ταινίας και μια διεύθυνση e-mail! Μην τσιγγουνευτείτε να δώσετε κόπιες - οι αγοραστές "πήζουν" και δεν προλαβαίνουν ποτέ να δουν όλες τις ταινίες. Αν την έχουν μαζί τους επιστρέφοντας υπάρχει πιθανότητα να την δούνε κιόλας. Αν τους αρέσει, καλό είναι να ξέρουν που μπορούν να απευθυνθούν (γι' αυτό : Credits!). Πολλές φορές μου στέλνουν ταινίες με συνοδευτικά γράμματα - ανοίγω τον φάκελο δεν έχω χρόνο να δω την ταινία επιτόπου, παραπέφτει το συνοδευτικό γράμμα ή η κάρτ βιζίτ, και το DVD μένει χωρίς credits...
9. Πολλοί τυπώνουν τη φάτσα τους πάνω στην κάρτ βιζιτ τους. Το κάνει ο Peter Wintonic, το κάνει πιο σοφιστικέ (το μισό πρόσωπο) ο Francois Smit. Έτσι, όσοι γυρίζουν από ένα φεστιβάλ με ένα πάκο κάρτες και προσπαθούν να θυμηθούν ποιός και κυρίως, πώς είναι τώρα αυτός ο ... Παπαδόπουλος ;;; έχουν αμέσως μια πληροφορία που φρεσκάρει τη μνήμη.
10. Last but not least, η καλύτερη διαφήμιση μιας ταινίας σε ένα φεστιβάλ, ακόμη κι αν κάνετε όλα τα παραπάνω, είναι η ίδια η ταινία - γι' αυτό φροντίστε να είναι καλή πριν ακόμα φτάσει στα φεστιβάλ! Workshops, που πια γίνονται και στην Ελλάδα, και γνώμες από καλούς επαγγελματίες συναδέλφους πριν, σε επίπεδο rough cut δηλαδή, είναι πάντα χρήσιμες και βοηθάνε την ταινία να γίνει καλύτερη. Γι' αυτό λοιπόν συνεργαστείτε!
DocStories, μια εκπομπή αφιερωμένη αποκλειστικά στo ντοκιμαντέρ
Κάθε Σάββατο 15.00-16.00 στον KOSMOS 93.6!
Η εκπομπή DocStories, η πρώτη εκπομπή στο ραδιόφωνο με θέμα τo ντοκιμαντέρ, μεταδίδεται κάθε Σάββατο 15.00-16.00 από τον KOSMOS 93.6 της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Το DocStories είναι μια εκπομπή που υποστηρίζει την δημιουργία, την παραγωγή και την διανομή των ντοκιμαντέρ. Ενημερωθείτε κάθε εβδομάδα για τα ντοκιμαντέρ, για τα πιο σημαντικά από τα 4000 φεστιβάλ που διοργανώνονται κάθε χρόνο στον κόσμο, για τα pitching forums και τα workshops για νέους και παλιούς δημιουργούς. Συνεντεύξεις με καλεσμένους σκηνοθέτες, παραγωγούς, διευθυντές φωτογραφίας, μοντέρ, διοργανωτές φεστιβάλ, και άλλους που εργάζονται στον τομέα που ελληνικά ονομάζουμε ταινίες τεκμηρίωσης. Η μουσική προέρχεται ή εμπνέεται από τις ταινίες ή από τις χώρες που διαδραματίζονται τα ντοκιμαντέρ και τα μέρη από όπου έρχονται οι ειδήσεις. Το DocStories είναι μια εκπομπή αναφοράς για όσους βλέπουν ντοκιμαντέρ, φτιάχνουν ντοκιμαντέρ, ή ονειρεύονται να ασχοληθούν με τα ντοκιμαντέρ. Μια εκπομπή για όλους όσοι αγαπάνε τα ντοκιμαντέρ.
Σάββατο 15.00-16.00 στον KOSMOS 93.6 (στα ερτζιανά, και ζωντανά στο Διαδίκτυο).
Ρεπορτάζ του Al Jazeera English για τα ελληνικά Media
Ενδιαφέρον 8-λεπτο τηλεοπτικό ρεπορτάζ του Al Jazeera English για τα ελληνικά Media και την ανάγκη για εναλλακτικές μορφές πληροφόρησης στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία.
Τα κατεθυνόμενα Μέσα, το κλείσιμο της Ελευθεροτυπίας, οι απλήρωτοι δημοσιογράφοι του Alter, η δημοσιογραφία, έντυπη και ηλεκτρονική, ως μέρος της ελληνικής κρίσης.
Συμμετέχει ο Άρης Χατζηστεφάνου, που δημιούργησε το crowd-funded ντοκιμαντέρ Debtocracy.
Είναι όντως ανάγκη να δημιουργηθούν εναλλακτικοί τρόποι ενημέρωσης και χρηματοδότησης των Media.
Η κρίση μπορεί να γίνει ευκαιρία για ανέξάρτητη, πλουραλιστική ενημέρωση.
Συνέντευξη με τον Νικόλα Πιοβάνι
O Nicola Piovanni μόλις έκλεισε τα 66, αλλά δεν τον κάνεις τόσο με τίποτα. Ήρεμος, φιλικός, απλός και λίγο κουρασμένος ήταν, στην συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο ξενοδοχείο PARK.
«Για μένα, Ελλάδα είναι ο Παρθενώνας και ο Χατζιδάκης», είπε κάποια στιγμή.
Δεν του αρέσει να δίνει συνεντεύξεις στα αγγλικά, γιατί χρειάζεται μετάφραση από τα ιταλικά στα αγγλικά και μετά πάλι στα ελληνικά, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην αναγνωρίζει τα ίδια του τα λόγια.
Του αρέσουν οι ταινίες του Αλμοντοβάρ και του Γούντι Άλεν αλλά προτιμάει να βλέπει μόνο ταινίες, όχι πια να γράφει μουσική γι' αυτές, γιατί εδώ και καιρό έχει αφιερωθεί στο να συνθέτει μουσική για το θέατρο και να δίνει συναυλίες.
Μια τέτοια μαγική συναυλία με μουσική από τις ταινίες Χάος, Η νύχτα του Σαν Λορέντζο, Καλημέρα Βαβυλωνία και Η ζωή είναι ωραία (για την οποία πήρε Οσκαρ), Η φωνή του φεγγαριού και Ginger e Fred απολαύσαμε στο Μέγαρο την Πέμπτη 17 Μαΐου. Ο Πιοβάνι έφερε μαζί του από την Ιταλία δύο μουσικούς του (κρουστά και σαξόφωνο), που έπαιξαν μαζί με τη 50μελή Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ.
Οι τιμές των εισιτηρίων στο Μέγαρο, για τις οποίες βέβαια πιθανότατα δεν ευθύνεται ο ίδιος ο Πιοβάνι, ήταν υψηλές (από 25 φοιτητικό και μετά ... 35 ευρώ!).
Η Έλλη Πασπαλά, που τραγούδησε ένα αγαπημένο της κομμάτι του συνθέτη από την ταινία Χάος, των αδελφών Ταβιάνι, δεν θα μπορούσε, είπε, να φανταστεί καλύτερο δώρο για τα γενέθλια της, που συμπτωματικά ήταν την ημέρα της συναυλίας!
Hot Docs – τα ντοκιμαντέρ στο Τορόντο σερβίρονται ζεστά
11 ημέρες, 395 προβολές, 189 ταινίες (που επιλέχθηκαν από τις 2085 που κατατέθηκαν) από 51 χώρες σε 14 αίθουσες σε όλο το Τορόντο! Ολοκληρώθηκε το Σάββατο 12 Μαΐου 2012 το φεστιβάλ Hot Docs. Το μεγαλύτερο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ της Βορείου Αμερικής. Το φεστιβάλ ξεκίνησε πριν 19 χρόνια, με πρωτοβουλία των Καναδών σκηνοθετών.Σήμερα μόνο οι προγραμματιστές του είναι 12-15, εκ των οποίων 3-4 αποκλειστικά για τις Καναδικές ταινίες, κάτι δηλαδή σαν το φεστιβάλ του Άμστερνταμ. Μέχρι τo 2011 και για τουλάχιστον 10 χρόνια υπεύθυνος για το πρόγραμμα ήταν ο Καναδός Sean Farnel, ενώ πρόσφατα τη θέση του ανέλαβε η Βρετανίδα Charlotte Cook.
Φέτος, με ένα budget 3 εκατομμυρίων δολαρίων, το φεστιβάλ Hot Docs συνεργάστηκε με το Cineplex Entertainment και μαζί έκαναν την πρεμιέρα για δύο Καναδικές ταινίες ταυτόχρονα, σε 37 αίθουσες σε όλη τη χώρα!
200 σκηνοθέτες από όλο τον κόσμο επισκέφτηκαν το Τορόντο.
To βραβείο κοινού People’s Choice Award πήγε στην ταινία CHASING ICE (D.: Jeff Orlowski, USA). Στην ταινία, ο σκηνοθέτης παρακολουθεί τον διάσημο φωτογράφο του National Geographic James Balog στην αποστολή του στην Αρκτική.
Νέο αυτή την χρονιά ήταν και το χρηματικό έπαθλο για το βραβείο People’s Choice Award με την μέθοδο crowd-funding (χρηματοδότηση από το κοινό) μέσω της πλατφόρμας Doc Ignite. Δεν είναι και άσχημα τα 4000 δολλάρια που συγκεντρώθηκαν! Μέχρι τη Δευτέρα 14/5 μπορείτε να προσφέρετε κι εσείς.
Οι 10 κορυφαίες επιλογές του κοινού είναι:
- CHASING ICE (D: Jeff Orlowski, USA)
- BIG BOYS GONE BANANAS!* (D: Fredrik Gertten, Sweden)
- G-DOG (D: Freida Mock, USA)
- WE ARE WISCONSIN (D: Amie Williams, USA)
- LIFE IN STILLS (D: Tamar Tal, Israel)
- BROOKLYN CASTLE (D: Katie Dellamaggiore, USA)
- 5 BROKEN CAMERAS (D: Guy Davidi, Emad Burnat; France, Israel, Palestine)
- JASON BECKER, NOT DEAD YET (D: Jessie Vile, UK)
- CALL ME KUCHU (D:Malika Zouhali-Worrall, Katherine Fairfax Wright; USA)
- THE WORLD BEFORE HER (D: Nisha Pahuja; Canada, Germany, USA, UK)
Στο φετινό Hot Docs Festival όμως, κλήθηκαν να ψηφίσουν και οι κινηματογραφιστές που το παρακολούθησαν. Το Filmmakers Award 2012 κέρδισε το THE IMPOSTER (του Bart Layton, UK).
Ο ΝΕΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ
Δύο νέοι Έλληνες κινηματογραφιστές ο Άγγελος Τσαούσης και η φωτογράφος Μυρτώ Παπαδοπούλου μας ταξιδεύουν στο μακρινό Τατζικιστάν.
Το Τατζικιστάν είναι η φτωχότερη χώρα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, με βουνά που στον νότο φτάνουν τα 7000 μέτρα ύψος. Η χώρα έχει σύνορα με το Ουζμπεκιστάν, το Κιργιστάν, το Αφγανιστάν και την Κίνα.
Η κατασκευή το 2004 ενός δρόμου που συνδέει την χώρα με την Κίνα δημιουργεί προϋποθέσεις για οικονομική ανάπτυξη και ραγδαία εξέλιξη. Ο Άγγελος Τσαούσης και η φωτογράφος Μυρτώ Παπαδοπούλου πήγαν στο Τατζικιστάν με σκοπό να καταγράψουν όλη αυτή την αλλαγή σε ένα ντοκιμαντέρ, με τίτλο THE NEW PLASTIC ROAD. Η δουλειά τους, παρουσιάστηκε στο 14οΦεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης καθώς και στις Κάννες στο Pitching Forum της αγοράς Μip DOC και έκανε πρεμιέρα στο 17ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο του 2015.
Η ταινία θα προβληθεί από το CineDoc την 1η Απριλίου 2015, στις 20.00 στο Γαλλικό Ινστιτούτο και την Κυριακή 5 Απριλίου στις 16.00 στον κινηματογράφο Δαναός.
Παραγωγή-Σκηνοθεσία: Μυρτώ Παπαδοπούλου, Άγγελος Τσαούσης|43′|2014|Ελλάδα, Γερμανία
http://www.thenewplasticroadfilm.com
Tue Steen Müller writes about CineDoc on filmkommentaren.dk
When noone else does anything to bring good documentaries to Athens, you have to do it yourselves! This is what three film people, all women, decided to do and if you have a look at their programme, you can only be very impressed by the actuality and phantasy that is put into the organisation. This is what they write – to give you the background of the programme that started in 2009 – as a preface to the catalogue:
CineDoc is an innovative public media initiative which screens European and international award-winning documentaries across the year. Hosted at Institut Francaus in Athens, it also travels to cinema clubs, schools and cultural organisations across Greece and Cyprus. Screenings are accompanied by special events, used to inspire community action and bring together documentary professionals. Signed Rea Apostolides, Avra Georgiou, Dimitra Kouzi.
Themes like "7 Ways to cope with the Crisis", "Remembering Japan" and "Steps and Tunes" include films like Valentin Thum's "Taste the Waste", Robert Cibis and Lillian Franck's "Pianomania" (photo), "El Bulli" (Gereon Wetzel), "Kinshasa Symphony (Wischmann & Baer), "Into Eternity" (Michael Madsen) and new Greek films – Karakepelis's "Raw Material", Abazoglou's "Oriental Sweetness" and Dayandas's "Sayome".
Find out more: CineDoc in Filmkommentaren.
Korsakow Films
Το βίντεο εξηγεί το σύστημα Korsakow (1.18')