Ενδιαφέρον 8-λεπτο τηλεοπτικό ρεπορτάζ του Al Jazeera English για τα ελληνικά Media και την ανάγκη για εναλλακτικές μορφές πληροφόρησης στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία.
Τα κατεθυνόμενα Μέσα, το κλείσιμο της Ελευθεροτυπίας, οι απλήρωτοι δημοσιογράφοι του Alter, η δημοσιογραφία, έντυπη και ηλεκτρονική, ως μέρος της ελληνικής κρίσης.
O Nicola Piovanni μόλις έκλεισε τα 66, αλλά δεν τον κάνεις τόσο με τίποτα. Ήρεμος, φιλικός, απλός και λίγο κουρασμένος ήταν, στην συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο ξενοδοχείο PARK.
«Για μένα, Ελλάδα είναι ο Παρθενώνας και ο Χατζιδάκης», είπε κάποια στιγμή.
Δεν του αρέσει να δίνει συνεντεύξεις στα αγγλικά, γιατί χρειάζεται μετάφραση από τα ιταλικά στα αγγλικά και μετά πάλι στα ελληνικά, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην αναγνωρίζει τα ίδια του τα λόγια.
Του αρέσουν οι ταινίες του Αλμοντοβάρ και του Γούντι Άλεν αλλά προτιμάει να βλέπει μόνο ταινίες, όχι πια να γράφει μουσική γι' αυτές, γιατί εδώ και καιρό έχει αφιερωθεί στο να συνθέτει μουσική για το θέατρο και να δίνει συναυλίες.
Μια τέτοια μαγική συναυλία με μουσική από τις ταινίες Χάος, Η νύχτα του Σαν Λορέντζο, Καλημέρα Βαβυλωνία και Η ζωή είναι ωραία (για την οποία πήρε Οσκαρ), Η φωνή του φεγγαριού και Ginger e Fred απολαύσαμε στο Μέγαρο την Πέμπτη 17 Μαΐου. Ο Πιοβάνι έφερε μαζί του από την Ιταλία δύο μουσικούς του (κρουστά και σαξόφωνο), που έπαιξαν μαζί με τη 50μελή Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ.
Οι τιμές των εισιτηρίων στο Μέγαρο, για τις οποίες βέβαια πιθανότατα δεν ευθύνεται ο ίδιος ο Πιοβάνι, ήταν υψηλές (από 25 φοιτητικό και μετά ... 35 ευρώ!).
Η Έλλη Πασπαλά, που τραγούδησε ένα αγαπημένο της κομμάτι του συνθέτη από την ταινία Χάος, των αδελφών Ταβιάνι, δεν θα μπορούσε, είπε, να φανταστεί καλύτερο δώρο για τα γενέθλια της, που συμπτωματικά ήταν την ημέρα της συναυλίας!
11 ημέρες, 395 προβολές, 189 ταινίες (που επιλέχθηκαν από τις 2085 που κατατέθηκαν) από 51 χώρες σε 14 αίθουσες σε όλο το Τορόντο! Ολοκληρώθηκε το Σάββατο 12 Μαΐου 2012 το φεστιβάλ Hot Docs. Το μεγαλύτερο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ της Βορείου Αμερικής. Το φεστιβάλ ξεκίνησε πριν 19 χρόνια, με πρωτοβουλία των Καναδών σκηνοθετών.Σήμερα μόνο οι προγραμματιστές του είναι 12-15, εκ των οποίων 3-4 αποκλειστικά για τις Καναδικές ταινίες, κάτι δηλαδή σαν το φεστιβάλ του Άμστερνταμ. Μέχρι τo 2011 και για τουλάχιστον 10 χρόνια υπεύθυνος για το πρόγραμμα ήταν ο Καναδός Sean Farnel, ενώ πρόσφατα τη θέση του ανέλαβε η Βρετανίδα Charlotte Cook.
Φέτος, με ένα budget 3 εκατομμυρίων δολαρίων, το φεστιβάλ Hot Docs συνεργάστηκε με το Cineplex Entertainment και μαζί έκαναν την πρεμιέρα για δύο Καναδικές ταινίες ταυτόχρονα, σε 37 αίθουσες σε όλη τη χώρα!
200 σκηνοθέτες από όλο τον κόσμο επισκέφτηκαν το Τορόντο.
To βραβείο κοινού People’s Choice Award πήγε στην ταινία CHASING ICE (D.: Jeff Orlowski, USA). Στην ταινία, ο σκηνοθέτης παρακολουθεί τον διάσημο φωτογράφο του National Geographic James Balog στην αποστολή του στην Αρκτική.
Νέο αυτή την χρονιά ήταν και το χρηματικό έπαθλο για το βραβείο People’s Choice Award με την μέθοδο crowd-funding (χρηματοδότηση από το κοινό) μέσω της πλατφόρμας Doc Ignite. Δεν είναι και άσχημα τα 4000 δολλάρια που συγκεντρώθηκαν! Μέχρι τη Δευτέρα 14/5 μπορείτε να προσφέρετε κι εσείς.
Οι 10 κορυφαίες επιλογές του κοινού είναι:
CHASING ICE (D: Jeff Orlowski, USA)
BIG BOYS GONE BANANAS!* (D: Fredrik Gertten, Sweden)
G-DOG (D: Freida Mock, USA)
WE ARE WISCONSIN (D: Amie Williams, USA)
LIFE IN STILLS (D: Tamar Tal, Israel)
BROOKLYN CASTLE (D: Katie Dellamaggiore, USA)
5 BROKEN CAMERAS (D: Guy Davidi, Emad Burnat; France, Israel, Palestine)
JASON BECKER, NOT DEAD YET (D: Jessie Vile, UK)
CALL ME KUCHU (D:Malika Zouhali-Worrall, Katherine Fairfax Wright; USA)
THE WORLD BEFORE HER (D: Nisha Pahuja; Canada, Germany, USA, UK)
Στο φετινό Hot Docs Festival όμως, κλήθηκαν να ψηφίσουν και οι κινηματογραφιστές που το παρακολούθησαν. Το Filmmakers Award 2012 κέρδισε το THE IMPOSTER (του Bart Layton, UK).
Δύο νέοι Έλληνες κινηματογραφιστές ο Άγγελος Τσαούσης και η φωτογράφος Μυρτώ Παπαδοπούλου μας ταξιδεύουν στο μακρινό Τατζικιστάν.
Το Τατζικιστάν είναι η φτωχότερη χώρα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, με βουνά που στον νότο φτάνουν τα 7000 μέτρα ύψος. Η χώρα έχει σύνορα με το Ουζμπεκιστάν, το Κιργιστάν, το Αφγανιστάν και την Κίνα.
Φωτογραφία Μυρτώ Παπαδοπούλου
Η κατασκευή το 2004 ενός δρόμου που συνδέει την χώρα με την Κίνα δημιουργεί προϋποθέσεις για οικονομική ανάπτυξη και ραγδαία εξέλιξη. Ο Άγγελος Τσαούσης και η φωτογράφος Μυρτώ Παπαδοπούλου πήγαν στο Τατζικιστάν με σκοπό να καταγράψουν όλη αυτή την αλλαγή σε ένα ντοκιμαντέρ, με τίτλο THE NEW PLASTIC ROAD. Η δουλειά τους, παρουσιάστηκε στο 14οΦεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης καθώς και στις Κάννες στο Pitching Forum της αγοράς Μip DOC και έκανε πρεμιέρα στο 17ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο του 2015.
Φωτογραφία Μυρτώ Παπαδοπούλου
Η ταινία θα προβληθεί από το CineDoc την 1η Απριλίου 2015, στις 20.00 στο Γαλλικό Ινστιτούτο και την Κυριακή 5 Απριλίου στις 16.00 στον κινηματογράφο Δαναός.
When noone else does anything to bring good documentaries to Athens, you have to do it yourselves! This is what three film people, all women, decided to do and if you have a look at their programme, you can only be very impressed by the actuality and phantasy that is put into the organisation. This is what they write – to give you the background of the programme that started in 2009 – as a preface to the catalogue:
CineDoc is an innovative public media initiative which screens European and international award-winning documentaries across the year. Hosted at Institut Francaus in Athens, it also travels to cinema clubs, schools and cultural organisations across Greece and Cyprus. Screenings are accompanied by special events, used to inspire community action and bring together documentary professionals. Signed Rea Apostolides, Avra Georgiou, Dimitra Kouzi.
Themes like "7 Ways to cope with the Crisis", "Remembering Japan" and "Steps and Tunes" include films like Valentin Thum's "Taste the Waste", Robert Cibis and Lillian Franck's "Pianomania" (photo), "El Bulli" (Gereon Wetzel), "Kinshasa Symphony (Wischmann & Baer), "Into Eternity" (Michael Madsen) and new Greek films – Karakepelis's "Raw Material", Abazoglou's "Oriental Sweetness" and Dayandas's "Sayome".
Το CineDoc και ο κινηματογράφος Δαναός σας προκαλούν σε μια εβδομάδα αφιερωμένη στα BEST of CineDoc της τελευταίας τριετίας.
Κάθε βράδυ για μια ολόκληρη εβδομάδα συνολικά 25 ντοκιμαντέρ, τα πιο πετυχημένα του CineDoc, θα προβάλλονται στην αίθουσα Δαναός 2.
Το Βest of CineDoc είναι κυρίως αφιερωμένο στα μουσικά ντοκιμαντέρ.
Μια εβδομάδα ταξίδι στη μουσική, τους ήχους και τους ρυθμούς και έναν γύρο στον κόσμο από την Μικρά Ασία στην Βενεζουέλα και από εκεί ως το Κονγκό!
Από τα ρεμπέτικα της Ρόζας Εσκενάζυ ως τον Γιάννη Αγγελάκα και το ελληνικό Hip hop, και από το μουσικό σύστημα εκπαίδευσης της Βενεζουέλας ως το Μέταλ! My Sweet canary, El Sistema, Ταξιδιάρα Ψυχή, Music from the Inside out, Rhythms and Rhymes, Pianomania, Kinshasa Symphony και Metallica!
Επειδή CineDoc χωρίς τα καλύτερά μας ντοκιμαντέρ χορού, μόδας και φαγητού δεν θα ήταν CineDoc, όλοι όσοι έχασαν τον Marc Jacobs, τη Sylvie Guillem, το Rhythm is it και το El Bulli θα έχουν την ευκαιρία να τα παρακολουθήσουν! Το ίδιο ισχύει και για το αφιέρωμα CineDoc στην Ιαπωνία με τα ντοκιμαντέρ Sayome και Jiro dreams of Sushi, καθώς και τα ντοκιμαντέρ με θέμα την Ιστορία και την οικονομία Living without money, Ολιγαρχία και Δυό φορές ξένος.
Από Πέμπτη 26/4 έως και Κυριακή 29/4, μην χάσετε το αφιέρωμα στην πετυχημένη σειρά ντοκιμαντέρ του Μάρκου Γκαστίν για την ΕΡΤ Docville, που καταγράφει, χωρίς σχόλιο, τη ζωή στις ελληνικές πόλεις σήμερα.
Το περιβάλλον πάντα απασχολεί το CineDoc, γι’ αυτό επαναπροβάλλονται τα πετυχημένα Addicted to Plastic, A place without people και το Κάλεσμα του Βουνού. Last but not least εν όψει καλοκαιριού οι Κολοσσοί του Έρωτα - Τα καμάκια, για ένα πανηγυρικό κλείσιμο του αφιερώματος, για να ευχηθούμε όλοι Καλό καλοκαίρι και να ανανεώσουμε το ραντεβού μας για τον Σεπτέμβρη.
Στο λόφο του Λυκαβηττού ανεβαίνουν κάθε μέρα εκατοντάδες άνθρωποι, τουρίστες ή ντόπιοι. Όλοι επισκέπτονται την ιστορική εκκλησία του Άη Γιώργη. Άλλοι για να αφήσουν τάμα στη θαυματουργή του εικόνα και άλλοι απλώς και μόνο για να τη φωτογραφήσουν και να φωτογραφηθούν μέσα εκεί. Λίγοι παρατηρούν τη μοναδική μόνιμη κάτοικο της κορυφής του λόφου, μια ηλικιωμένη, πλην όμως γεμάτη ζωή, γυναίκα, τη Σταυρούλα, που φροντίζει την εκκλησία εδώ και τριάντα πέντε χρόνια. Ως μια άλλη «Κυρά της Ρω», κατοικεί σε ένα μικρό σπιτάκι λίγα μόλις μέτρα απόσταση από την εκκλησία, και ζει στο ρυθμό μιας άλλης εποχής, αδιαφορώντας για τον παλμό της σύγχρονης μεγαλούπολης που, λόγω κρίσης, βράζει στα πόδια της.
ELSISTEMA, ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, Paul Smaczny και Maria Stodtmeier, Γερμανία/Ελβετία, 2009, 100’ στα ισπανικά με ελληνικούς υπότιτλους
Tο Σύστημα είναι πρόγραμμα μουσικής εκπαίδευσης στη Βενεζουέλα, που εμπνεύστηκε και ίδρυσε το 1975 ο οικονομολόγος και μουσικός Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου αλλάζοντας την ζωή δεκάδων χιλιάδων παιδιών που ζουν στις φαβέλες.
Τα μαθήματα είναι δωρεάν για όλους και τα παιδιά ξεκινάνε από 2 έως 3 χρονών να τα παρακολουθούν 6 ημέρες την εβδομάδα επί 3-4 ώρες την ημέρα! Από το Σύστημα έχουν προκύψει περισσότερες από 60 παιδικές ορχήστρες, 200 ορχήστρες νέων, περισσότερες από 30 επαγγελματικές ορχήστρες και δεκάδες χορωδίες. Μια από τις πιο διάσημες ορχήστρες νέων που προέκυψαν από το Σύστημα είναι η ορχήστρα νέων Simon Bolivar υπό την διεύθυνση του Gustavo Dudamel, που έπαιξε πρόσφατα και στο Ηρώδειο, στο Φεστιβάλ Αθηνών. Η ταινία El Sistema αφηγείται την ιστορία των παιδιών στη Βενεζουέλα και την πρότυπη αυτή προσπάθεια να δημιουργηθεί μια καλύτερη κοινωνία σε περιοχές όπου η εγκληματικότητα είναι μέρος της καθημερινότητας.
Αγγελική Αριστομενοπούλου, Ελλάδα 2009, 60’ στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους
Ο Γιάννης Αγγελάκας ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι τη δεκαετία του 80’
και ως σήμερα η ποίηση του παραμένει το ίδιο επίκαιρη. Στα 2 χρόνια
που διήρκεσαν τα γυρίσματα, βλέπουμε τις μουσικές συναντήσεις με τους
συντρόφους του και την εξέλιξη των μουσικών διαδρομών τους μέσα από
μια αναζήτηση στα ακούσματα της παιδικής τους ηλικίας, το ρεμπέτικο,
τα ηπειρώτικα πολυφωνικά, τις κρητικές μελωδίες. Μια ταινία για τον
μουσικό που με τους στίχους του σημάδεψε την εναλλακτική ροκ σκηνή της
χώρας μας.
METALLICA: SOME LIKE A MONSTER, Joe Berlinger & Bruce Sinofski, ΗΠΑ, 141’, στα αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους
Το ντοκιμαντέρ φωτίζει ένα άγνωστο κομμάτι της ιστορίας των Metallica, του πιο επιτυχημένου heavy-metal γκρουπ στην Ιστορία της μουσικής, τα μέλη του oποίου υποβλήθηκαν σε εντατική ψυχοθεραπεία δύο ετών!
Μέσα από την ανάλυση των μεταξύ τους σχέσεων τα τελευταία 20 χρόνια, βγήκε ένα από τα καλύτερα άλμπουμ τους, το “St. Anger” το οποίο μάλιστα στη συνέχεια βραβεύτηκε και με το Grammy.
Ένα επικό ταξίδι για όσους αγαπάνε το ροκ και ενδιαφέρονται για τη δημιουργική αλλά και πολύπλοκη διαδικασία των ανθρώπινων σχέσεων.
Το ανθρώπινο πρόσωπο της νύχτας: δουλεύοντας σε «σκυλάδικο».
Οι άνθρωποι που δουλεύουν στο "Ζυγό", ένα ιστορικό «σκυλάδικο» της Θεσσαλονίκης, είναι όλοι φτωχοί και παλεύουν για την επιβίωσή τους. Γκαρσόνια, μπράβοι, χορευτές και τραγουδιστές αποτελούν ένα ανθρώπινο μωσαϊκό, μια μικροκοινωνία στο περιθώριο της "καθώς πρέπει" κοινωνίας που αντιμετωπίζει την οικονομική κρίση με τον δικό της τρόπο δουλεύοντας σκληρά τη νύχτα. Ανάμεσα σε αυτούς ο Άρης “ο ατζέντης”, ένας παραδοσιακός “ανδρικός ήρωας” της ελληνικής πόλης. Στην περίπτωση του, όμως, η “μαγκιά”, το φιλότιμο και το χιούμορ συνοδεύονται από λεπτότητα. Αντίστοιχα, η ελπίδα συνυπάρχει μέσα του με τη αίσθηση του κενού, του ανώφελου, μιας ζωής σπαταλημένης μέσα στη νύχτα. Μια νύχτα ατελείωτη που ισορροπεί επικίνδυνα μεταξύ γενναιότητας και μιζέριας
ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ, (CALLOFTHEMOUNTAIN) Στέλιος Αποστολόπουλος, Ελλάδα 2010, 52’ στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Γιάννη, ο οποίος αφήνει πίσω την οικογένεια του στην Αθήνα και μετακομίζει σε ένα μικρό χωριό στα Λευκά Όρη της Κρήτης προκειμένου να αναλάβει το μητάτο της οικογένειάς του. Επιστρέφει σε ένα επάγγελμα που διατηρείται ζωντανό από ελάχιστους ανθρώπους στην ορεινή Κρήτη, με θέα το Λιβυκό Πέλαγος. Η ταινία είναι συμπαραγωγή της ΑΝΕΜΟΝ με την ΕΡΤ και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Η ταινία προβλήθηκε και από το γαλλο-γερμανικό κανάλι τέχνης και πολιτισμού ARTE, στο πλαίσιο ενός αφιερώματος του καναλιού στον ορεσίβιο τρόπο ζωής στην Ευρώπη.
ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΞΕΝΟΣ, Ανδρέας Αποστολίδης, Γιούρι Αβέρωφ /50’/2011/Ελλάδα, με ελληνικούς υπότιτλους
Στις αρχές του 20ου αιώνα, οι περισσότεροι κάτοικοι των Βαλκανίων ζούσαν στην πολυ-εθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία επέτρεπε σε Χριστιανούς, Μουσουλμάνος και Εβραίους να συμβιώνουν.
Η ταινία ξετυλίγει την ιστορία μέσα από σπάνιο αρχειακό υλικό, συνεντεύξεις με ιστορικούς και συγκλονιστικές προφορικές μαρτυρίες προσφύγων από την Ελλάδα και την Τουρκία. Το ντοκιμαντέρ βασίζεται στο ομώνυμο βραβευμένο βιβλίο του δημοσιογράφου Βruce Clark. Είναι μια ταινία για ανθρώπους που ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους: η ιστορία του να είσαι «Δύο φορές ξένος».
Επιστημονικοί Σύμβουλοι της ταινίας είναι ο Bruce Clark και ο Ιάκωβος Μιχαηλίδης. Στην ταινία συμμετέχουν μεταξύ άλλων οι Bruce Clark, Θάνος Βερέμης, Renee Hirschon, Ayhan Aktar, Giles Milton, Sir M. Lewellyn Smith, Πασχάλης Κιτρομηλίδης, Κωνσταντίνος Φωτιάδης και Fikret Adanir. Μιλούν επίσης οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας Έλληνες δηλαδή και Τούρκοι πρόσφυγες από την Κρήτη, τη Μυτιλήνη, την Καππαδοκία, τον Πόντο, τη Σμύρνη και τη Δυτική Μακεδονία.
MY SWEET CANARY, ΚΑΝΑΡΙΝΙ ΜΟΥ ΓΛΥΚΟ,RoySher / Ισραήλ / Ελλάδα / Γαλλία / 2010 /89’, με ελληνικούς υπότιτλους
Πρόκειται για την πρώτη ταινία που είναι αφιερωμένη στην αξέχαστη ρεμπέτισσα, και την παρακολουθεί στη ζωή και στο πάλκο από την Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη, κι από εκεί στην Αθήνα.
Στο οδοιπορικό αυτό συνταξιδεύουν τρεις νέοι μουσικοί, ο Tomer Katz από το Ισραήλ, η Mehtap Demir από την Τουρκία και η Martha Lewis από την Ελλάδα, οι οποίοι ακολουθούν τα μουσικά ίχνη της Εσκενάζυ.
Η κορυφαία ερμηνεύτρια του ρεμπέτικου και σμυρναίικου τραγουδιού γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από γονείς Εβραίους σεφαρδίτικης καταγωγής, και έζησε στη Θεσσαλονίκη, ερμηνεύοντας ελληνικά, τούρκικα και αρμένικα τραγούδια. Στα μέσα της δεκαετίας του '20, κατέβηκε στην Αθήνα και άρχισε να τραγουδάει στα στέκια των μουσικών της προσφυγιάς. Το 1928-29 έκανε τις πρώτες της ηχογραφήσεις, ενώ στη δεκαετία του ‘30 ηχογράφησε πάνω από 500 ρεμπέτικα, σμυρναίικα και δημοτικά τραγούδια. Στην ταινία ακούγονται: «Δημητρούλα», «Τα κεριά τα σπαρματσέτα», «Ναυτάκι», «Χαρικλάκι», «Κάτω στα λεμονάδικα», «Μπαμπέσα», «Καναρίνι μου γλυκό», «Αμανές», «Μπαμ και μπουμ», «Μη βιάζεσαι μικρή μου θα σ' αρραβωνιαστώ», «Γύφτισσα», «Λιλή η σκανταλιάρα», «Σέρβικος πολίτικος», «Έλα φως μου», «Μού 'χεις πάρει το μυαλό», «Αερόπλανο θα πάρω», «Πατρινιά», «Μαρικάκι μου».
Δείτε το τρέιλερ:
www.mysweetcanary.com
RΗΥΤΗΜS AND RHYMES, ΡΥΘΜΟΙ ΚΑΙ ΡΙΜΕΣ, Νίκος Σκαρέντζος/ Ελλάδα/ 77’, 2009, στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους
Μια καταγραφή της ελληνικής hip hop σκηνής. Οι δημιουργοί και πρωταγωνιστές της σκηνής μιλούν για το χρονικό του hip hop στη χώρα μας, από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 μέχρι σήμερα, με όλα τα στοιχεία όπως Djing, MCing, graffiti, breakdance και beatbox. Η ταινία αποτελείται από 12 κεφάλαια που το κάθε ένα ξεκινάει με αποσπάσματα της ζωής μιας παρέας παιδιών ελλήνων και μεταναστών που ζουν στην Αθήνα και προσπαθούν να
κερδίσουν μια θέση στο ελληνικό hip hop.
Δείτε το τρέιλερ :
GUILLEM ON THE EDGE, Francoise Ha Van/ 52’/2009/ France, στα γαλλικά με ελληνικούς υπότιτλους
Η Συλβί Γκυγιέμ είναι μια από τις σπουδαιότερες χορεύτριες όλων των εποχών. Στα 19 της ανακηρύχτηκε πρίμα μπαλαρίνα στην Όπερα του Παρισιού, από τον τότε καλλιτεχνικό διευθυντή Ρούντολφ Νουρέγιεφ. Αντισυμβατική και ασυμβίβαστη σήμερα στα 46 της, δεν έπαψε ποτέ να εξελίσσεται.
Οι κάμερες την ακολουθούν για δύο ολόκληρα χρόνια, από το Τόκυο, στο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και το Παρίσι, καταγράφοντας παρασκηνιακά όλη την προετοιμασία για τις νέες της παραστάσεις. Από τη συνεργασία της για τον σχεδιασμό των κουστουμιών με τον Alexander Mc Queen στο λονδρέζικο ατελιέ του, μέχρι τις πρόβες για το τελικό έργο. Παράλληλα στο ντοκιμαντέρ, προβάλλεται για πρώτη φορά μοναδικό ανέκδοτο υλικό όπου η Guillem χορεύει σε χορογραφίες του Russell Maliphant και του Akram Khan καθώς και στο αφιέρωμα του 2008 στην μνήμη του Maurice Béjart.
Δείτε το τρέιλερ: http://www.sylvieguillem.com
MARC JACOBS & LOUIS VUITTON, Loic Prigent/ Γαλλία /2007/ 75’, στα αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους
Από την Ιαπωνία έως την Αμερική, ο οίκος Louis Vuitton κυριαρχεί στη σκηνή της μόδας. Και ένας μόνο άνθρωπος είναι υπεύθυνος: ο μοναδικός Marc Jacobs. Είναι ένας από τους 100 ανθρώπους στον κόσμο με τη μεγαλύτερη επιρροή, σύμφωνα με το περιοδικό TIME (Απρίλιος 2010).
Διαθέτοντας προνομιακή πρόσβαση σε έναν από τους πιο διάσημους σχεδιαστές μόδας στον κόσμο, ο σκηνοθέτης Loïc Prigent σκιαγραφεί το πορτρέτο του δημιουργού και βάζει τον θεατή στον απροσπέλαστο κόσμο της υψηλής ραπτικής. Η ταινία ακολουθεί τον Marc Jacobs στην καθημερινότητά του, από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη, στην κάθε στιγμή δημιουργίας των κολεξιόν του, από το πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου μέχρι τα παρασκήνια των ντεφιλέ του. Στην ταινία συμμετέχουν οι Naomi Campbell, Sophia Coppola, Sharon Stone και Uma Thurman.
"Το ‘81 ξεκίνησα να δουλεύω, μαζί με το Νίκο, σε αυτή τη δουλειά. Πέρασαν, σαν να ‘ναι χθες, 30 χρόνια.... Μου αρέσει πάρα πολύ η συναναστροφή εδώ με τον κόσμο, η πλάκα που κάνουμε... Δεν οικονομήσαμε, αλλά ήταν όμορφα. Όσοι μας ξέρουν θα ζηλεύουν, γιατί είχαμε μια όμορφή σχέση. Περάσαμε ωραία." Ο Νίκος και ο Θοδωρής, έχουν ένα συνεργείο που επισκευάζει βέσπες, στα Χανιά. Ανάμεσα σε πελάτες, φίλους και περαστικούς, οι μάστορες, λίγο πριν βγουν στη σύνταξη, μας προσκαλούν στη συντροφιά τους. Ένα μάθημα ανθρωπιάς και μια μυρωδιά ενός άλλου αξιακού συστήματος. Μια πρακτική φιλοσοφία ζωής, με τα χέρια μέσα στα γράσα και τα ρουλεμάν.
ADDICTEDTOPLASTIC, ΕΘΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ, Ian Connacher/ Καναδάς/ 2008/ 85', στα αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους
Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς να χρησιμοποιούμε πλαστικό; Δοκιμάστε το για μια εβδομάδα και θα δείτε. Ούτε σακούλα σκουπιδιών, ούτε μπουκάλι με νερό, ούτε τάπερ, ούτε ζελατίνα για το φαγητό, ποτήρι για τον καφέ, θήκη CD, στιλό, σόλα παπουτσιών, φερμουάρ, σαμπουάν, κρέμα, σαπούνι, αυτοκίνητο, λεωφορείο, μετρό…. Σχεδόν ό,τι κι αν χρησιμοποιούμε περιέχει πλαστικό. Το πλαστικό ίσως είναι το πιο ευπροσάρμοστο υλικό που επινοήθηκε ποτέ είναι η εφεύρεση που τα τελευταία 100 χρόνια έχει αλλάξει περισσότερο την καθημερινότητά μας. Καταναλώνουμε ο καθένας μας τόνους πλαστικό κάθε χρόνο! Και πού πάει όλο αυτό το πλαστικό;
Ας δούμε την καθημερινότητα με άλλη ματιά! Τι γνωρίζουμε γι’ αυτό το υλικό των χιλίων χρήσεων και γιατί υπάρχει σε τέτοιες ποσότητες;
Χρειάστηκαν τρία χρόνια για να γυριστεί το ντοκιμαντέρ, καλύπτοντας 12 χώρες και 5 ηπείρους, συμπεριλαμβανομένων και των δύο ταξιδιών στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού, όπου τα πλαστικά απορρίμματα που καταλήγουν στη θάλασσα συσσωρεύονται, δημιουργώντας ένα γιγαντιαίο νησί.
SAYOME, Νίκος Νταγιαντάς/ 56’/ 2011/ Ελλάδα/ Γαλλία
Βραβείο FIPRESKI 2012, στα ιαπωνέζικα και ελληνικά, με ελληνικούς υπότιτλους
Υιοθετημένη από τον παππού της σε πολύ μικρή ηλικία, η Σαγιόμι μεγάλωσε σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Ιαπωνίας, χωρίς να γνωρίζει τους γονείς της. Στα είκοσι δύο της έφυγε από την Ιαπωνία, ακολουθώντας έναν Έλληνα ναυτικό ως την Κρήτη. 35 χρόνια αργότερα, ο θάνατος της μητέρας της την οδηγεί και πάλι στην Ιαπωνία.
Η ταινία καταγράφει το ταξίδι της καθώς επισκέπτεται τη χώρα των παιδικών της χρόνων. Μια ταινία για την οικογένεια, την ταυτότητα, το καραόκε και τα τσιφτετέλια.
Δείτε το τρέιλερ: http://www.anemon.gr/films_production.html
JIRO DREAMS OF SUSHI, David Gelb / 81’/ 2011/ ΗΠΑ, στα ιαπωνέζικα και αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους
Στο υπόγειο ενός κτηρίου βρίσκεται το εστιατόριο του 85χρονου Sushi Master Jiro Ono, του πιο ηλικιωμένου μάγειρα βραβευμένου με 3 αστέρια Michelin. O Jiro Ono ξεκίνησε να μαγειρεύει σε ηλικία 9 ετών και ίδρυσε το διάσημο εστιατόριο του, το Sukiyabashi Jiro, το 1965. Η κάμερα παρακολουθεί τον Jiro στην καθημερινότητα του, με τους προμηθευτές του στην ψαραγορά, αλλά και την ώρα που δημιουργεί τα πιάτα του. Στα αχνάρια του Jiro, ο γιος του, Yoshikazu αντιμετωπίζει το δίλλημα της διαδοχής αλλά και της συνέχισης μιας τόσο σπουδαίας παράδοσης.
Δείτε το τρέιλερ: http://www.jiromovie.com/
RHYTHM IS IT!Thomas Grube/90’/2006/Γερμανία (σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Goethe), στα γερμανικά και αγγλικά, με ελληνικούς υπότιτλους
«Μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σου μέσα σε μια τάξη χορού», λέει ο χορογράφος Royston Maldoom, που αναλαμβάνει ένα μεγάλο στοίχημα: να δημιουργήσει μια χορογραφία για 250 παιδιά και εφήβους 25 διαφορετικών εθνικοτήτων που ζουν σε μια υποβαθμισμένη βιομηχανική περιοχή του Βερολίνου και δεν έχουν ακούσει ποτέ κλασική μουσική. Φιλοδοξεί να τα ανεβάσει στην σκηνή για να αντιμετωπίσουν τη μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής τους: να χορέψουν σε μια μοναδική παράσταση σε μουσική Stravinsky με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου υπό την διεύθυνση του Sir Simon Rattle! Η ταινία αφηγείται την ιστορία όλων αυτών των παιδιών, του χορογράφου και της ορχήστρας, από τις οντισιόν μέχρι τη μαγική βραδιά της παράστασης.
Δείτε το τρέιλερ:
KINSHASA SYMPHONY,Claus Wischmann & Martin Baer/ 95’/ 2010/ Germany, με ελληνικούς υπότιτλους, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Goethe
Kinshasa: η πρωτεύουσα της Δημοκρατίας του Κονγκό, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στην Αφρική. Μια πόλη που κατοικείται από δέκα εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι ζουν σε μια από τις φτωχότερες γειτονιές της γης. Η Kinshasa παρά αυτές τις συνθήκες διαβίωσης, δημιούργησε τη μοναδική φιλαρμονική ορχήστρα στην Κεντρική Αφρική L’Orchestre Symphonique Kimbanguiste. Μια ορχήστρα που αποτελείται από 200 αυτοδίδακτους μουσικούς που παλεύουν καθημερινά για το μεροκάματο και την επιβίωση ενώ το βράδυ έχουν το κουράγιο και το κέφι να συμμετέχουν με πάθος στις πρόβες. Στόχος τους μια μεγάλη υπαίθρια συναυλία κλασικής μουσικής αφιερωμένη στην ημέρα ανεξαρτησίας της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, την οποία αναμένεται να παρακολουθήσουν χιλιάδες θεατές! Η ταινία μας μυεί στην καθημερινότητα του Κονγκό, την καλλιτεχνική τρέλα και το πάθος των κατοίκων της Kinshasa με τη μουσική και την ίδια την ζωή.
Δείτε το τρέιλερ:
http://www.kinshasa-symphony.com/
EL BULLI – Cooking In Progress
Gereon Wetzel/108’/2011/Γερμανία, στα ισπανικά με ελληνικούς υπότιτλους
Τετ α τετ με τον βραβευμένο με τρία αστέρια Michelin Ferran Adrià. Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί την δουλειά του διάσημου Καταλανού μάγειρα για έναν ολόκληρο χρόνο. Κάθε χρόνο, το εστιατόριό του, το El Bulli έκλεινε για έξι μήνες για να δημιουργήσει το μενού της καινούργιας σεζόν.
Η κάμερα έχει πρόσβαση στα άδυτα του εργαστηρίου του Andria, όπου δημιουργούνται οι γεύσεις, οι συνδυασμοί και αναδεικνύονται τα υλικά για τα 35 πιάτα που περιλαμβάνει το μενού γευσιγνωσίας στο El Bulli. Μόλις 50 άτομα κάθε βράδυ, 8000 συνολικά τις 160 μέρες λειτουργίας του εστιατορίου κάθε χρόνο είχαν την ευκαιρία να δειπνίσουν στο El Bulli, ενώ 1.5 εκατομμύριο είναι αυτοί που δεν κατάφερναν να κλείσουν το πολυπόθητο τραπέζι, την μια και μοναδική μέρα τον χρόνο κατά την οποία γινόντουσαν οι κρατήσεις. Ένας χρόνος με τον Ferran Adria ο τελευταίος πριν το El Bulli ως εστιατόριο κλείσει για πάντα.
LIVING WITHOUT MONEY, Line Halvorsen / Νορβηγία / 2010 /52’, στα Γερμανικά, Ιταλικά με ελληνικούς υπότιτλους
Πριν δεκατέσσερα χρόνια, η Χάιντεμαρί Σβέρμερ από τη Γερμανία, δασκάλα και ψυχοθεραπεύτρια, αποφάσισε να αλλάξει ριζικά τη ζωή της. Έδωσε το σπίτι της με όλο του το περιεχόμενο κράτησε τα απολύτως απαραίτητα και σταμάτησε να χρησιμοποιεί χρήματα. Ήθελε να αποδείξει ότι ένας άλλος τρόπος ζωής είναι εφικτός. Η πρόταση της είναι μια ζωή απαλλαγμένη από τη λογική του χρήματος που βασίζεται σε ανταλλαγές, την προσφορά εργασίας αντί για πληρωμές, την συντροφικότητα και την αλληλεγγύη.
Η βραβευμένη Νορβηγίδα σκηνοθέτις Line Halvorsenπαρακολουθεί την Χάϊντεμαρί στην καθημερινότητα της, που είναι αφιερωμένη στην διδασκαλία της θεωρίας της για μια ζωή χωρίς χρήματα. Έτσι η Χ. Σβέρμερ διαρκώς ταξιδεύει, αποκτά νέες γνωριμίες και εμπειρίες παραδίδοντας διαλέξεις, δίνοντας συνεντεύξεις και εμπνέοντας τη δημιουργία ομάδων πρωτοβουλίας που με την σειρά τους οραματίζονται μια ζωή χωρίς χρήματα. Μια ζωή που μοιάζει να είναι ειδυλλιακή όμως αποτελεί κάθε μέρα μια δοκιμασία για τα όρια της αλλά και τις σχέσεις με τους γύρω της, την οικογένεια της και τους φίλους της.
«Η ζωή που βασίζεται στις χρηματικές συναλλαγές είναι μια κατάσταση αδιέξοδη», διατείνεται η 68χρονη Χάιντεμαρί Σβέρμερ που έχει χαρακτηριστεί γραφική, ρομαντική, περιθωριακή αλλά και αλλά και οραματίστρια, μια γυναίκα δυνατή που πήρε τη ζωή της στα χέρια της, έβαλε τους δικούς της όρους και αποφάσισε να ζήσει μια σύγχρονη ουτοπία με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο.
ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ, Στέλιος Κούλογλου/ 100’/ 2012/ Ελλάδα, με ελληνικούς υπότιτλους
Μια μικρή ομάδα τραπεζιτών και πολιτικών κυβερνάει ολόκληρο τον κόσμο.Στην Ευρώπη τον ρόλο αυτό παίζει η ομάδα της Φραγκφούρτης, η οποία αποφασίζει για όλα, ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις βλέπουμε την οικονομική εξουσία να αναλαμβάνει ανοικτά και την πολιτική, τοποθετώντας μη εκλεγμένους τραπεζίτες. Η ταινία ξεκινάει από το πραξικόπημα του Αουγκούστο Πινοτσέτστη Χιλή, περνά στη Βολιβία, στις Ηνωμένες Πολιτείες και φτάνει στην Ελλάδα.
Το φιλμ μιλάει για έναν ακήρυχτο πόλεμο που πρέπει να παραμείνει μυστικός, αν και αφορά όλον τον πλανήτη. Είναι ο πόλεμος που διεξάγεται από ελάχιστους τραπεζίτες και πολιτικούς που κυβερνούν τον κόσμο περιφρονώντας τη δημοκρατία. Τα τελευταία χρόνια το επίκεντρο των συγκρούσεων έχει μεταφερθεί στην Ευρώπη, με την Ελλάδα να παίζει τον ρόλο του πεδίου δοκιμών.
COLOSIOFLOVE (ΤΑ ΚΑΜΑΚΙΑ), του Νίκου Μυστριώτη, Ελλάδα 2009, 52’ στα ελληνικά/αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους
Μάθημα Καμάκι από τους μαιτρ του είδους!
Οι ξανθιές, γαλανομάτες τουρίστριες από την κεντρική ή τη βόρεια Ευρώπη με τη λευκή επιδερμίδα και τη δίψα για ήλιο και διακοπές, ήταν ο στόχος. Οι μελαχρινοί ντόπιοι με τα μισάνοιχτα στο τριχωτό στήθος πουκάμισα και τα παντελόνια «καμπάνα» που τόνιζαν τους γοφούς ήταν οι κυνηγοί. Το άμεσο φλερτ και οι διαφορετικές τεχνικές τους στις παραλίες και τις ντισκοτέκ των δημοφιλών τουριστικών προορισμών της εποχής ήταν το «καμάκι» που έκαναν οι νεαροί Έλληνες στις δεκαετίες του ’70 και ’80. Ποιοι ήταν αυτοί οι Έλληνες με την εμμονή της κατάκτησης της “ξένης”; Τι έλεγαν οι άντρες μεταξύ τους το επόμενο πρωί; Ποιες ήταν οι αυτές οι “ξένες” και γιατί πολλές από αυτές ερωτεύονταν τους ντόπιους; Τι έλεγαν στις φίλες τους όταν επέστρεφαν στην πατρίδα τους;
Όλη η ιστορία μεταξύ τους ήταν για μόνο το σεξ;
Δείτε το Τρέϊλερ:http://www.youtube.com/watch?v=eaOtOaqYeXI
Α PLACEWITHOUTPEOPLE (ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ), Ανδρέας Αποστολίδης/ Ελλάδα 2009/58’ στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους
Η ταινία περιγράφει τον τρόπο που εκδιώχθηκε ο τοπικός πληθυσμός της Τανζανίας από τις περιοχές Serengeti και Ngorongoro, προκειμένου να δημιουργηθούν δύο από τα διασημότερα εθνικά πάρκα στο κόσμο. Ερευνά την ιστορία της δημιουργίας των πάρκων, αλλά και το πώς τελικά η δυτική αντίληψη για τη φύση αλλοίωσε ριζικά το αφρικανικό τοπίο και την αφρικανική κοινωνία.
Ο φακός εστιάζει στους ανθρώπους που «δεν θα έπρεπε να είναι εκεί», των οποίων οι φωνές ακούγονται σπανίως, την ίδια στιγμή που η τουριστική βιομηχανία κατασπαταλά με γοργούς ρυθμούς τους φυσικούς πόρους της περιοχής.
Το ντοκιμαντέρ είναι μια διεθνής συμπαραγωγή της ANEMON PRODUCTIONS με την ΕΡΤ και την ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ και πέραν του διεθνούς φεστιβάλ Green Film Festival της Κορέας, έχει επίσης προβληθεί στα φεστιβάλ DOK Leipzig, στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, στο One World Human Rights Film Festival της Πράγας, στο Docudays, International Human Rights Film Festival, στο ETHNOCINECA, Ethnographical and Documentary Filmfest της Βιέννης και στο CinemAmbiente Environmental Film Festival του Τορίνο.
PIANOMANIA,Robert Cibis & Lilian Franck/93’/2009/Γερμανία (σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Goethe), με ελληνικούς υπότιτλους
Η Pianomania μας συνεπαίρνει σε ένα απολαυστικό μουσικό ταξίδι μύησης στον κρυφό κόσμο των ήχων, συνοδεύοντας τον Stefan Knüpfer, επικεφαλής χορδιστή της Steinway & Sons, στην ασυνήθιστη δουλειά του. Μαζί με τον Stefan Knüpfer συμμετέχουν και παγκοσμίου φήμης πιανίστες, όπως Lang Lang, Alfred Brendel, Rudolf Buchbinder και Pierre-Laurent Aimand.
«Ο ήχος δεν αναπνέει», παρατηρεί ο πιανίστας Pierre-Laurent Aimard – αυτή είναι μια τυπική παρατήρηση στη συχνά σουρεαλιστική καθημερινότητα της δουλειάς του Stefan Knüpfer. Κάθε πιάνο έχει τη δική του προσωπικότητα, κάθε κομμάτι απαιτεί το δικό του ηχόχρωμα, και κάθε ερμηνεία έχει μια ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία. Η αναζήτηση του κατάλληλου οργάνου, η διαδικασία χόρδησης και η αναζήτηση του τέλειου ήχου επί σκηνής απαιτούν ατσάλινα νεύρα, πάθος, καθώς και μια ιδιαίτερη ικανότητα να μετατρέπεις τις λέξεις σε ήχους.
Δείτε το τρέιλερ:
MUSIC FROM THE INSIDE OUT, Daniel Anker / Η.Π.Α / 2006 / 90', με ελληνικούς υπότιτλους
Τι είναι η μουσική; Ποιοι είναι οι μουσικοί της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Φιλαδέλφειας, και τι σημαίνει για αυτούς μουσική; Ποια είναι η καθημερινότητά τους, με ποια μουσική χορεύουν, πότε τραγουδάνε, τι άλλα όργανα παίζουν, ποιες μελωδίες τους συγκινούν; Πώς είναι να παίζεις σε μια από τις καλύτερες ορχήστρες του κόσμου και να αγγίζεις τα όριά σου λειτουργώντας μέσα σε ένα σύνολο αλλά και διατηρώντας την μοναδικότητά σου; Τι είναι η μουσική, από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου. Ένα μαγικό ντοκιμαντέρ.
