Category Archives: Screenings-Events

CineDoc, EL, Screenings-Events

Βραβευμένα Βρετανικά ντοκιμαντέρ στην Αθήνα

Leave a comment

Το CineDoc και το Βρετανικό Συμβούλιο, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο, παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, έξι ντοκιμαντέρ βραβευμένα με το υψηλού κύρους Grierson Award.

Τα βραβεία Grierson απονέμονται στην μνήμη ενός από τους πρωτοπόρους του ντοκιμαντέρ, τον Σκωτσέζο σκηνοθέτη JohnGrierson (1898-1972), διάσημο για τις ταινίες του Drifters και NightMail. Αναδεικνύοντας τις καλύτερες παραγωγές ντοκιμαντέρ, τα βραβεία που θεσμοθετήθηκαν από το Ίδρυμα Grierson το 1972, βραβεύουν ντοκιμαντέρ από ολόκληρο τον κόσμο για την υψηλή ποιότητα, αρτιότητα, δημιουργικότητα και πρωτοτυπία τους.

Στο πλαίσιο της συνεργασίας του CineDoc με το Βρετανικό Συμβούλιο και τα βραβεία Grierson, θα προβληθούν στο αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτου, Σίνα 31, και σε δεύτερη προβολή στους κινηματογράφους ΔΑΝΑΟΣ, Παύλος Ζάννας και Μουσείο Κινηματογράφου (Θεσσαλονίκη) καθώς και στο Λιθογραφείο (Πάτρα) τα ντοκιμαντέρ:

24/10/2012, 20.00, Marathon Boy, Gemma Atwal/90’/2011/UK

Τους ενώνει ένα όνειρο, τους χωρίζει ένας ολόκληρος κόσμος. Η ιστορία ενός τετράχρονου αγοριού και του προπονητή που το έβγαλε από μια φτωχογειτονιά της Ινδίας για να το μεταμορφώσει στον μεγαλύτερο μαραθωνοδρόμο της χώρας. Μια ταινία που ξεκινάει σαν το SlumdogMillionaire, αλλά εξελίσσεται σε φιλμ νουάρ – σε μια ιστορία απληστίας, φθόνου και χαμένων ονείρων.

7/11/2012, 20.00, Senna, Asif Kapadia/106’/2010/UK

Η συναρπαστική ιστορία του Ayrton Senna, των σωματικών και διανοητικών του άθλων, στον αγωνιστικό χώρο και εκτός, η αναζήτηση της τελειότητας, η δημιουργία ενός μύθου. Η ταινία αφηγείται τη ζωή του θρύλου της Φόρμουλα 1, από το 1984 ως τον πρόωρο θάνατό του, μια δεκαετία αργότερα.

14/11/2012, 20.00, The Day that John Lennon Died, Michael Waldman/60’/2011/UK

Στις 8 Δεκεμβρίου 1980, η είδηση ότι ο John Lennon είχε πέσει νεκρός συντάραξε τον κόσμο. Η ταινία επιστρέφει σε εκείνη τη μοιραία ημέρα, ακολουθώντας τα βήματά του ως τη στιγμή της δολοφονίας, μέσα από τις εντυπωσιακά ζωντανές αναμνήσεις όσων ήρθαν σε επαφή μαζί του.

14/11/2012, 21.00, Bird on a Wire, Tony Palmer/106’/2011/UK

Γυρισμένη το 1972, η ταινία παρακολουθεί τον Leonard Cohen σε περιοδεία, αντιμέτωπο με τα πλήθη, τα αυτόγραφα, τον θαυμασμό των γυναικών, τους δημοσιογράφους.

28/11/2012, 19.00, Guilty Pleasures, Julie Moggan/86’/2011/UK

Κάθε 4 δευτερόλεπτα, κάποιος στον κόσμο αγοράζει ένα Άρλεκιν. Η συνταγή είναι απλή: άνδρας ερωτεύεται γυναίκα, ξεπερνάει ένα πλήθος από δοκιμασίες και κατακτά την καρδιά της. Όπως λέει και η διαφήμιση: «με ένα Άρλεκιν ξεχνιέμαι».

28/11/2012, 20.30, Donor Unknown, Jerry Rothwell/78’/2011/UK, France, US

Η Jo Ellen, σήμερα 20 χρονών, μεγάλωσε στην αγροτική Πενσυλβανία με δύο μητέρες, καθώς και με μια ασίγαστη περιέργεια να ανακαλύψει τον ανώνυμο πατέρα-δότη της. Κάποια στιγμή φτάνει σε αυτόν αλλά ανακαλύπτει και ακόμα 13 ετεροθαλή αδέλφια της σε όλες τις ΗΠΑ!

DE, Doc-making, Screenings-Events

Die DDR ist nicht Kalifornien

Leave a comment

Doku über Skater in der DDR

Von Knut Elstermann (Frankfurter Rundschau 1.8.2012)

Marten Persiels dokumentarische Filmerzählung „This Ain't California“ lief als Überraschungshit auf der diesjährigen Berlinale. Er zeigt, wie sich in den 1980ern eine bis heute kaum bekannte Skater-Szene in der DDR etablierte.

Die DDR bemühte sich nach außen hin geradezu verzweifelt um eine Aura des „Weltniveaus“. Sie wollte ganz oben mitspielen, plusterte sich auf und wäre so gern einer der zehn führenden Industriestaaten der Welt gewesen. Manch einer hielt das tatsächlich für die Realität. Nach innen pflegte die DDR allerdings einen piefigen Provinzialismus, in dem schon die Sprache Bastionen gegen die westliche Lebensart bilden sollte.

Der Begriff „geflügelte Jahresendfigur“ für Weihnachtsengel dürfte zwar eine witzige Nachwende-Erfindung sein, aber die „Grillette“ für den Hamburger und die „Ketwurst“ für den Hotdog gab es wirklich. Aus dem schnittigen Skateboard wurde das behäbig klingende „Rollbrett“: eine im Grunde überflüssige Wortschöpfung, denn offiziell existierten diese Geräte in der DDR gar nicht.

This Ain´t California

Der Film „This Ain’t California“ lief als Überraschungshit auf der diesjährigen Berlinale. Er zeigt wie sich in den 1980ern dennoch eine bis heute kaum bekannte, fantasievolle Skater-Szene in der DDR etablierte und wie die rollenden Bretter auch hier sehr viel mehr waren als nur Sportutensilien. Sie wurden zu Symbolen einer autonomen, subversiven Jugendkultur. Bezogen wurden die „Rollbretter“ im besten Fall aus dem Westen. Viele entstanden jedoch in emsiger Heimarbeit, liebevoll aus Holz und Rollschuhen zusammengebastelt und geschraubt. Diese kostbaren Unikate sind eindrucksvolle Zeugnisse ostdeutscher Findigkeit und Improvisationslust.

In „This Ain’t California“ rasen Dirk und Nico auf solchen Brettern durch die Plattenbausiedlungen Magdeburgs, später stößt Denis als Dritter im Freundschaftsbund zu ihnen. Er wird „Panik“ genannt – womit sehr treffend das energiegeladene, unangepasste, anarchische Wesen des jungen Mannes beschrieben ist, der als Abwesender dennoch im Zentrum des Films steht. Er, der jeden Zwang, jede Ordnung, jedes feste System ablehnte, ist als Bundeswehrsoldat beim Afghanistan-Einsatz umgekommen. Sein Begräbnis führt die Gefährten noch einmal zusammen. Sie erinnern sich.

Von Magdeburg aus waren sie einst nach Ost-Berlin gezogen, hatten eine fröhliche Wohngemeinschaft gebildet und die endlosen Leerflächen des Stadtzentrums für ihre Skater-Künste genutzt. Besonders schön zu sehen ist das bei einer rasanten Abfahrt auf den gewaltigen Betonzacken am Eingang des Fernsehturms. Bis zur Euroskate 1988 in Prag, dem ersten Skater-Treffen im Ostblock, führte ihr von der Staatssicherheit beargwöhnter Weg. Kurz vor dem Mauerfall wurde Denis verhaftet.

Der erste Kinofilm des Regisseurs Marten Persiel, der im Westen aufwuchs und selbst jahrelang als Skater unterwegs war, spiegelt das Lebensgefühl junger Leute in der Spätphase der DDR erstaunlich authentisch wider. Sie rieben sich nicht mehr am Staat und dessen ausgehöhlten Idealen; sie ignorierten ihn, so gut es eben ging, und führten in der Nische ihr bewegtes Leben. Sie waren, wie die drei Freunde auf ihren Brettern, immer wendiger und witziger als die schwerfällige Macht.

Diese Jungs führten ein bewegtes Leben in Berlin, Hauptstadt der DDR.

Diese Jungs führten ein bewegtes Leben in Berlin, Hauptstadt der DDR.
Foto: Farbfilm-Verleih

Und so schildert der Film auch keinen verbissenen Kampf gegen den Staat, sondern die Normalität des Alltags, kurioserweise anhand des wirklich nicht alltäglichen Motivs des Skatens. „This Ain’t California“ verteidigt den Wert gelebten Lebens, stemmt sich mit seiner Buntheit und Verspieltheit gegen das übliche Einheitsgrau in der Darstellung von DDR-Verhältnissen und liefert fast nebenbei auch eine melancholische Liebeserklärung an eine relativ unbekümmerte Jugend. Diese Zeit erscheint als eine Art Sehnsuchtsära, welche die Helden dieses Films jedoch ebenso wenig wieder betreten können wie den verschwundenen Schauplatz ihres provokanten Übermutes, die DDR.

„This Ain’t California“ wurde vom Verleih als Dokumentarfilm deklariert. Der Film ist indes ein kleines Wunderwerk der assoziativen Montage, das trotz seiner kleinteiligen Vielfalt nie überladen, beliebig oder verwirrend wirkt, vielmehr schwungvoll den Rhythmus der waghalsigen Skater aufnimmt.

Seltenes Archivmaterial, private Super-8-Aufnahmen und gezeichnete Animationen verbinden sich mit gespielten Szenen – die allerdings nicht als solche gekennzeichnet werden und ein gewisses Unbehagen erzeugen. Nicht nur der angebliche Stasi-Mann sagt eindeutig auswendig gelernte Texte auf. Bei manchen Szenen schimmert die kunstvoll natürliche Inszenierung durch. Und so ist auch der Hauptheld, der im Krieg getötete „Panik“, gar keine wirkliche Person, sondern ein Kompositum aus mehreren Biografien.

Das provoziert grundsätzliche Fragen. Welchen Bildern kann man hier trauen? Während ihres Triumphzugs durch die Festivals räumten die Filmemacher die Fiktionalität ihres Verfahrens scheibchenweise ein. Inzwischen sprechen sie offen von einer „dokumentarischen Erzählung“, was es ganz gut trifft und diesem Film von Beginn an dienlicher gewesen wäre als die Verhüllung der Methode.

Im sehr freien Spiel mit dem dokumentarischen und dem fiktiven Material gelang ja am Ende ein glaubwürdiges Abbild des echten Lebensgefühls in der DDR, das Empfinden persönlicher Freiheit inmitten gesellschaftlicher Begrenzungen. Vielleicht stimmt in diesem Film so gut wie nichts, aber alles ist wahr.

This Ain’t California, Dtl. 2012. Marten Persiel, Drehbuch: Marten Persiel, Ira Wedel, Kamera: Felix Leiberg. 99 Min., Farbe. FSK ab 12.

(Frankfurter Rundschau 1.8.2012)
 

CineDoc, EN, Screenings-Events

CineDoc Documentary Festival: 2012-13

Leave a comment

September 2012 – April 2013, French Institute, Athens

Parallel Screenings in Athens, Thessaloniki, Chania, Patras, Nicosia

CineDoc CineDoc is an innovative media initiative that screens international award-winning documentaries. It has been organized since 2009 by Rea Apostolides, Avra Georgiou and Dimitra Kouzi, in cooperation with the French Institute at Athens and Anemon Productions, and is supported  by the Goethe Institute at Athens, the British Council at Athens, the Danish, Finnish, Norwegian, and Swedish Embassies in Greece, the Norwegian Institut at Athens and Filmstransit International.CineDoc collaborates with Danaos Cinema (Athens) Pavlos Zannas Cinema and the Thessaloniki Cinema Museum (Thessaloniki), Cine-Μathimata (Chania), Gymnos Ofthalmos, Lithografeio Theatre (Patras) and Brave New Culture (Nicosia), where the CineDoc programme is screened in parallel. The screenings are accompanied by special events aimed at inspiring community action and bringing together documentary professionals.

Organization – Programme Selection: Rea Apostolides, Avra Georgiou, Dimitra Κouzi
Production – Coordination: Electra Peppa
Communication: Dimitra Kouzi
Social Media: Irini Panagopoulou
Text Translation – Editing: Dimitris Saltabassis
Catalogue Graphic Design:  Penny Zevoli
Parallel screenings in collaboration with:  Ilias Georgiopoulos (Danaos Cinemas), Notis Forsos (Pavlos Zannas Cinema and Thessaloniki Cinema Museum), Yiangos Hadjiyiannis  (Brave New World), Matthaios Frantzeskakis (Cine-Mathimata), Nikolaos Kavvadias and Elena Alexandraki (Gymnos Ofthalmos, Lithografeion Theatre)

 The 2012-13 programme in detail:cinedoc 12_13-1

CineDoc, EL, Screenings-Events

How to start a revolution, στο CineDoc την Τετάρτη 17 Οκτωβρίου στις 20.00

Leave a comment

Ruaridh Arrow/52’/2011/UK, Egypt, Serbia, Montenegro, USA

Στα 83 του, ο ηλικιωμένος Αμερικανός καθηγητής του Χάρβαρντ Τζην Σάρπ, δις υποψήφιος για Νόμπελ Ειρήνης, ζει σε μια εργατική γειτονιά της Βοστώνης και περιποιείται τις ορχιδέες του. Ο Gene Sharp πιστεύει πως η μη βίαιη δράση δεν είναι απλώς παθητική αντίδραση, αλλά το καλύτερο και πιο αποτελεσματικό όπλο που διαθέτει ένας λαός. Ίσως για αυτό βρίσκεται στην πρώτη θέση των 100 πιο σημαντικών στοχαστών του 2011 σύμφωνα με το περιοδικό Foreign Policy.

Τα τελευταία 50 χρόνια, ο Σαρπ είναι ο κορυφαίος θεωρητικός της μη βίαιης δράσης. Στο πιο γνωστό βιβλίο του, Από τη δικτατορία στη δημοκρατία (εκδ. Ινστιτούτου Άλμπερτ Άινσταιν), που έγραψε το 1993 για τη Βιρμανία, περιγράφει 198 τρόπους μη βίαιης δράσης κατά απολυταρχικών καθεστώτων. Στο ντοκιμαντέρ How to start a revolution, το θέμα είναι φυσικά ο ίδιος ο Σάρπ, και οι τρόποι με τους οποίους η σκέψη του έχει επηρεάσει τα κινήματα διαμαρτυρίας της εποχής μας.

Θα προλογίσει ο Πέτρος Τατσόπουλος.

Διαβάστε επίσης τη συνέντευξη του Τζην Σαρπ στο Βήμα.

Γαλλικό Ινστιτούτο, Σίνα 31, Τετάρτη 17 Οκτωβρίου στις 20.00

Τιμή εισιτηρίου: 6 ευρώ. Προπώληση: Βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ

Η ταινία προβάλλεται παράλληλα στους κινηματογράφους: Δαναός (Κυριακή 20/10/2012), Αίθουσα Παύλος Ζάννας (14/10) και Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (17/10/2012), καθώς και στον Γυμνό Οφθαλμό - Θέατρο Λιθογραφείον, στην Πάτρα (14/11/2012).

EL, Screenings-Events

Η μπανάνα και η μπανανόφλουδα, στην Ταινιοθήκη 20 και 21/10

Leave a comment

PROJECT NIM του James Marsh (2011), 93’

O Andy Glynne προτείνει ένα διαμάντι της πρόσφατης βρετανικής παραγωγής δια χειρός του Οσκαρικού James Marsh (Man on Wire):

Ο Nim ήταν ένας χιμπατζής διαφορετικός από τους άλλους. Υιοθετημένος από πλούσιους Νεοϋορκέζους χίπηδες το 1972, μεγάλωσε σαν άνθρωπος προκειμένου να αποδείξει ότι η σωστή ανατροφή ευνοεί την επικοινωνία μεταξύ των δύο ειδών. Πριν καλά καλά μάθει την αλφάβητο, είχε μάθει να τους κάνει όλους πατίνι, τόσο που οι "γονείς" του κοντέψαν να χωρίσουν. Η Οδύσσεια του Nim και των συγγενών του, όμως, δεν σταμάτησε εκεί. Από την απίθανη βίλα που παραχώρησε η αμερικάνικη κυβέρνηση στο ανορθόδοξο αυτό πείραμα, μέχρι το εξώφυλλο του Nim στο περιοδικό TIME κι από 'κει στο έλεος της φαρμακοβιομηχανίας όταν το σταριλίκι του ξεθώριασε, το Project Nim μπορεί να έχει πρωταγωνιστή έναν πίθηκο, αλλά αφορά αποκλειστικά τους ανθρώπους. Γιατί άλλος τρώει τη μπανάνα και άλλος πατάει τελικά τη μπανανόφλουδα!

Είσοδος 7 ευρώ (ακριβό!), με Ελληνικούς Υπότιτλους

Σάββατο 20/10, και Κυριακή 21/10 στις 18:30-20:30-22:30 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (πηγαίνετε καλύτερα με το μετρό - στάση Κεραμεικός γιατί διαδηλωτές μπροστά στο θέατρο Χυτήριο κλείνουν συχνά την Ιερά Οδό)

 

CineDoc, EL, Screenings-Events

Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ CineDoc: τι θα δούμε το 2012-13

Leave a comment

Το φετινό πρόγραμμα του CineDoc περιλαμβάνει 30 βραβευμένα ντοκιμαντέρ από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο!

Μετά την προβολή έναρξης στις 26 Σεπτεμβρίου, με την ταινία Encardia η πέτρα που χορεύει, ξεκινάει το αφιέρωμα σε ανθρώπους που μας εμπνέουν. Η Πίνα Μπάους, ο Senna, πιλότος της Formula 1, ο John Lennon και ο Leonard Cohen, είναι μερικά από τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στην επιλογή από τα ντοκιμαντέρ που κέρδισαν τα βραβεία Grierson, τα οποία προβάλλονται σε συνεργασία με το Βρετανικό Συμβούλιο. Το αφιέρωμα στη Γαλλία, τον Δεκέμβριο, περιλαμβάνει δύο πολλά υποσχόμενα ραντεβού: ένα με τον Ζακ Λακάν και ένα με την Κατρίν Ντενέβ.

Τον Ιανουάριο, το CineDoc αναζητά τις ρίζες της σύγχρονης γιόγκα, με μια ταινία-σταθμό, που ξεκινάει με τον σπουδαίο δάσκαλο Κρισναματσάρια και συνεχίζει με τους Πατάμπι Τζόις, Αϊένγκαρ και Σριμπασιάμ. Η ταινία έχει τίτλο The Breath of the Gods και περιλαμβάνεται στο  αφιέρωμα του CineDoc στην Ζωντανή Ιστορία.

Τον Φεβρουάριο, το CineDoc στρέφει το βλέμμα προς τον μακρινό Βορρά, με ένα μεγάλο αφιέρωμα με τίτλο North meets South. Από το τριάστερο εστιατόριο Noma στην Κοπενχάγη, στη σάουνα μαζί με Φιλανδούς, ως το Diyarbekir για μια συναυλία και από εκεί στα νησιά της Νορβηγίας, τον Oli Rehn, τις σχέσεις μεταξύ γυναικών τριών γενιών και την πράσινη ανάπτυξη που εξελλίσεται σε απειλή για την Ισλανδία. Στην διάρκεια ενός μήνα, οι θεατές του CineDoc θα ταξιδέψουν στον Βορρά και θα γνωρίσουν τον κόσμο μέσα από τα μάτια δημιουργών από τη Δανία, τη Νορβηγία, τη Σουηδία, τη Φιλανδία και την Ισλανδία. Με το εισιτήριο του CineDoc μπορείτε να απολαύσετε το ειδικό Σκανδιναβικό μενού στο εστιατόριο Safka στον Κεραμεικό.

Η άνοιξη του 2013 μυρίζει μελάνι και χαρτί, με ένα αφιέρωμα ντοκιμαντέρ με τίτλο Βιβλία και εκδότες, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Goethe. Το φετινό πρόγραμμα του CineDoc ολοκληρώνεται τον Απρίλιο, με μια επιλογή από ντοκιμαντέρ και διεθνείς συμπαραγωγές Ελλήνων σκηνοθετών για την Ελλάδα σήμερα, σε avant-premiere με αφορμή το 24ωρο αφιέρωμα στην Ελλάδα που προγραμματίζει το Γαλλο-Γερμανικό Κανάλι ARTE για τον Μάιο 2013.

Δείτε ένα τραγούδι με τους Encardia και την Enza Magnolo από τη ζωντανή τους εμφάνιση, μετά την εναρκτήρια προβολή του CineDoc 2012-13 στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθήνας (Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012) με την ταινία Encardia, η πέτρα που χορεύει, του Άγγελου Κοβότσου (Βραβείο Κοινού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης).

CineDoc, EL, Screenings-Events

Dancing Dreams με την Πίνα Μπάους στο CineDoc στις 3 Οκτωβρίου

Leave a comment

Dancing Dreams photo

Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, Τετάρτη 03 Οκτωβρίου 2012 στις 20.00

 Dancing Dreams Rainer Hoffmann, Anne Linsel/92’/2010/France-Germany

Τον Οκτώβριο, το CineDoc ασχολείται με ανθρώπους που μας εμπνέουν. Πρεμιέρα στην ενότητα αυτή κάνει με μια ταινία για τον χορό, ένα ντοκιμαντέρ για την ανεπανάληπτη γερμανίδα χορεύτρια και χορογράφο Πίνα Μπάους. Στην ταινία, στην οποία η Pina Bausch εμφανίζεται για τελευταία φορά πριν τον πρόωρο θάνατό της, το 2009, 46 αγόρια και κορίτσια 14-18 ετών από το Βούπερταλ της Γερμανίας, χωρίς προηγούμενη εμπειρία χορού, συμφωνούν να συμμετάσχουν στο Kontakthof, μια παράσταση που δημιούργησε η σπουδαία χορογράφος το 1978. Οι νέοι αυτοί, από διαφορετικά κοινωνικά περιβάλλοντα και με διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις, καταφέρνουν να ξεπεράσουν τους εφηβικούς τους δισταγμούς καθώς εργάζονται για να ανεβάσουν αυτή την απαιτητική –σωματικά και συναισθηματικά– παράσταση. Εξαιρετικά γυρισμένη, η ταινία παρακολουθεί την εξέλιξη τη χορογραφίας και τις πρόβες για έναν ολόκληρο χρόνο, ενώ η Πίνα Μπάους κεντάει με τους χαρακτήρες μια ακόμα δυναμική παράσταση.

Σε συνεργασία με τη NewStarFilms και το AthensVideoDanceProject

Τιμή εισιτήριου: 6 ευρώ, Προπώληση βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ

Η ταινία προβάλλεται παράλληλα στους κινηματογράφους: Δαναός (Κυριακή 7/10/2012), Αίθουσα Παύλος Ζάννας (30/9/2012) και Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (3/10/2012), Brave New World στη Λευκωσία, Cine-Μαθήματα στα Χανιά, καθώς και στον Γυμνό Οφθαλμό - Θέατρο Λιθογραφείο, στην Πάτρα (24/10/2012).

EL, Screenings-Events

Προβολές στο Exile Room

Leave a comment

Δύο ενδιαφέρουσες προβολές ντοκιμαντέρ στον χώρο Exile Room

Πέμπτη 11/10 στις 21:00 @ Exile Room, TABLOID  του Errol Morris (2010) 87'

Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένα ρομαντικό κορίτσι για να κερδίσει λίγη αγάπη και πολλή δημοσιότητα; Στην περίπτωση της Joyce McKinney, μέχρι την απαγωγή του αντικειμένου του πόθου της κι από 'κει στα πρωτοσέλιδα του κίτρινου τύπου! Ο βραβευμένος με Όσκαρ Errol Morris (The Fog of War, The Thin Blue Line) ξετυλίγει μια αληθινή ιστορία που ξεπερνά και την πιο τρελή φαντασία, πλάθοντας το εξωφρενικό πορτρέτο της πρώην Miss Wyoming, της οποίας το παράφορο πάθος για ένα νεαρό Μορμόνο οδήγησε την ίδια στο έγκλημα και τις βρετανικές φυλλάδες των 70s σε ένα λυσσαλέο ξεκατίνιασμα για ένα κομμάτι από την πίτα αυτού του υπερατλαντικού σκανδάλου.
Είσοδος Ελεύθερη / Προβολή χωρίς υπότιτλους 

Πέμπτη 25/10 στις 21:00 @ Exile Room, PAGE ONE: INSIDE THE NEW YORK TIMES, του Andrew Rossi (2011), 92’

Ένα από τα τελευταία προπύργια της έντυπης ενημέρωσης, οι New York Times πασχίζουν να επιβιώσουν στη νέα εποχή του ηλεκτρονικού Τύπου και να αποφύγουν τη μοίρα που οδηγεί στα τάρταρα μερικές από τις μεγαλύτερες αμερικανικές εφημερίδες. Με οδηγό τον λαλίστατο David Carr, έναν εκκεντρικό συντάκτη με αμαρτωλό παρελθόν, το Page One: Inside the New York Times διεισδύει στα άδυτα αυτού του δημοσιογραφικού κολοσσού, παραδίδοντας εντατικά μαθήματα δεοντολογίας σε κάθε φιλόδοξο γραφιά, αποκαλύπτοντας σκάνδαλα και ιστορικές στιγμές από το παρελθόν και προσφέροντας τα δικά του αδιάσειστα επιχειρήματα πάνω στο πιο καυτό ζήτημα που ταλανίζει τον κόσμο των media.
Είσοδος Ελεύθερη / Προβολή με ελληνικούς υπότιτλους

Exile Room: Αθηνάς 12, 3ος όροφος, απέναντι από τη στάση ΜΕΤΡΟ Μοναστηράκι (τηλ 210 3223395) www.exileroom.gr  

EL, Screenings-Events

Πρόγραμμα παραγωγής ντοκιμαντέρ με νέους στον καιρό της κρίσης

Leave a comment

Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ – Η ΠΡΕΜΙΕΡΑ

Την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012 στις 19:30, στο Ινστιτούτο Goethe
Είσοδος ελεύθερη

Να μερικές εικόνες που είχαν νέοι άνθρωποι για την Ελλάδα και τη Γερμανία, πριν και μετά τη γνωριμία τους:  «Ελιές, κρασί, ηλιοβασίλεμα στη θάλασσα, μουσική και πανηγύρια στους δρόμους με ζεστούς ανθρώπους …. Οι στοχασμοί μεγάλων φιλοσόφων … Το λίκνο της δημοκρατίας … Η εικόνα ενός καταχρεωμένου, ανήμπορου κράτους που οι πολίτες τους διαμαρτύρονται οργισμένοι κατά των μέτρων που τους υπαγορεύουν ξένες κυβερνήσεις». Sinah, 17 χρονών

«Η Γερμανία για μένα είναι … λουκάνικα, κρύοι χειμώνες, ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, ο Χίτλερ, η μπύρα, η Μερσεντές, το Goethe-Institut, το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2006, η Λένα που κέρδισε στη Γιουροβίζιον, κανένα όριο ταχύτητας στις άουτομπαν, οι Scorpions…» Χρήστος, 15 χρονών

«Σήμερα ζούμε κατά κάποιον τρόπο σε πόλεμο με τα λεφτά της Γερμανίας.» Άγης, 15 χρονών

«Η αίσθηση που σου δίνει η Ελλάδα είναι αυτή μιας μοντέρνας χώρας. Μπορούσα ανέκαθεν να ταυτιστώ με τους κατοίκους της. Και ξαφνικά αυτή η χώρα βρίσκεται σε πολιτική και οικονομική κρίση. Με θίγει αυτό πολύ. Δεν θα ‘θελα να περάσω ποτέ κάτι τέτοιο κι ούτε μπορώ να φανταστώ ότι θα ‘πρεπε να στερηθώ εντελώς κανονικά πράγματα όπως διακοπές και χόμπυ». Josephine, 17 χρονών

«Έχετε γκρι κτήρια, αλλά είστε χρωματιστοί άνθρωποι. Ενώ αντίθετα, σε μας τα κτήρια είναι χρωματιστά, αλλά είμαστε γκρίζοι μέσα μας» Michael, 19 χρονών

«Πήγαμε στη Γερμανία και ήρθαν στην Ελλάδα για να καταρρίψουμε όλοι μαζί τα στερεότυπα, γιατί ξέρουμε ότι μπορούμε να κάνουμε πράγματα μαζί και το θέλουμε!» Μαριάννα (Αθήνα), 16 χρονών

Στις 5 Οκτωβρίου θα δούμε τις εικόνες που κατέγραψαν από κοινού, θα κοιτάξουμε μέσα από το δικό τους φιλομαθή φακό της κάμερας και θα βιώσουμε τη συνάντησή τους.

Στο πλαίσιο του ελληνογερμανικού εκπαιδευτικού προγράμματος με εργαστήρια συγγραφής σεναρίου και παραγωγής ταινιών ντοκιμαντέρ, 14 νέοι, Γερμανοί και Έλληνες, συναντήθηκαν στην Αθήνα και στο Bergisch-Gladbach (Κολωνία) τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2012. Εκεί κατέγραψαν με την κάμερα άγνωστες πτυχές της ζωής των εκάστοτε Άλλων, προσπαθώντας να κατανοήσουν την πραγματικότητα για τους Έλληνες και τους Γερμανούς στον καιρό της οικονομικής κρίσης.

Τα έξι ντοκιμαντέρ που γύρισαν από κοινού προβάλλονται τώρα για πρώτη φορά στην Αθήνα και εντάσσονται στις εορταστικές εκδηλώσεις του Goethe-Institut Athen για τα 60 χρόνια του στην Αθήνα.

Η ιδέα του εκπαιδευτικού προγράμματος γεννήθηκε από τους κινηματογραφιστές Vera Schöpfer και Dieter Bongartz (ιδρυτές του δικτύου Screenagers) κι αυτήν την ιδέα ενστερνίστηκαν και υλοποίησαν μαζί τους το Σχολειό Kreativitätsschule στο Bergisch-Gladbach, το Goethe-Institut Athen και το Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο για την προώθηση του Ντοκιμαντέρ Story Doc.

Το πρόγραμμα συγχρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Οικογένειας, Νεολαίας, Παιδιών, Πολιτισμού και Αθλητισμού του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Κρατιδίου Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και το Goethe-Institut Athen.

Για τους σκοπούς του προγράμματος πραγματοποιήθηκαν τέλη του 2011 δυο εργαστήρια στην Αθήνα και στο Bergisch-Gladbach, στα οποία οι νεαροί συμμετέχοντες ανέπτυξαν τις ιδέες τους για τα ντοκιμαντέρ. Στις αρχές του 2012 οι νέοι από την Ελλάδα ταξίδεψαν στην Κολωνία για να γυρίσουν από κοινού τα 3 ντοκιμαντέρ για τη Γερμανία και το Φεβρουάριο του 2012 οι Γερμανοί – φίλοι τους, θα λέγαμε τώρα πια - ήρθαν στην Αθήνα, όπου από κοινού πάλι γύρισαν τα 3 ντοκιμαντέρ για την Ελλάδα.

Οι νεαροί δημιουργοί (σε ελληνογερμανική αλφαβητική σειρά!)

Ruben Bohnet, 21 χρονών
Χρήστος Γαμπρίτσος, 16 χρονών
Michael Fetter Nathansky, 19 χρονών
Adna Islamovic, 17 χρονών
Sinah Käding, 18 χρονών
Όλγα Λατουσάκη, 17 χρονών
Josephine Mäder, 18 χρονών
Αγγέλα Ντέρου, 16 χρονών
Χλόη Παρέ-Αναστασιάδου, 16 χρονών
Αναστασία Ρεπούλιου, 16 χρονών
Μαριάννα Σερβετά, 17 χρονών
Ειρήνη Σερβετά, 17 χρονών
Κωνσταντίνος Σπανομαρίδης, 16 χρονών
Felix Zilles-Perels, 20 χρονών

Στο project συμμετείχαν επίσης με ιδέες, προτάσεις και συμπαράσταση ο Άγης Παπαγεωργάκης (16 χρονών), η Ελένη Περάκη (16 χρονών) και η Λυδία-Μαρία Τσιβεριώτη (16 χρονών).

Οι ταινίες τους

ATHENS CALLING (30´) των Ruben Bohnet, Michael Fetter Nathansky, Αναστασίας Ρεπούλιου, Κωνσταντίνου Σπανομαρίδη
12 Φεβρουαρίου 2012: Διαδηλώσεις στην Αθήνα κατά των μέτρων λιτότητας. Πάνω από 40 κτήρια καίγονται, μεταξύ αυτών και 3 κινηματογράφοι. Γιατί αυτές οι επιθέσεις κατά των χώρων της τέχνης; Οι νεαροί Γερμανοί και Έλληνες περιδιαβαίνουν την πόλη, αναζητώντας απάντηση σ’ αυτό ακριβώς το ερώτημα.

MARIA MOTJER MILANES – RECUERDOS (45´) των Michael Fetter Nathansky, Sinah Käding, Αναστασίας Ρεπούλιου, Χλόης Παρέ-Αναστασιάδου

Πώς θυμόμαστε έναν αγαπημένο άνθρωπο; Τρυφερό κινηματογραφικό πορτραίτο της τραγουδίστριας Maria Mojter Milanes και της μπάντας της, που απεικονίζει ταυτόχρονα τη ζωή  Ισπανών μεταναστών στη Γερμανία.

THE BRIDGE (20´) των Χρήστου Γαμπρίτσου, Adna Islamovic, Όλγας Λατουσάκη, Αγγέλας Ντέρου

Ο μαθητής Σόλων Καρυδάκης χάνει τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη Λ. Κηφισίας. Το σχολειό του αγωνίστηκε για δυο ολόκληρα χρόνια για μια γέφυρα πεζών στο επικίνδυνο σημείο. Και τα κατάφερε.

PRIVATE TALKS – A GERMAN-GREEK VIDEO SESSION (20´) των Χρήστου Γαμπρίτσου, Josephine Mäder, Μαριάννας Σερβετά, Felix Zilles-Perels

Οι κινηματογραφιστές αφηγούνται τη δική τους συνάντηση στην Αθήνα και στο Bergisch-Gladbach. Μια συνάντηση κόντρα στη δυσπιστία και την εχθρότητα.

HOL` DOCH DIE POLIZEI – CALL THE COPS! (15´) των Ruben Bohnet, Adna Islamovic, Όλγας Λατουσάκη, Αγγέλας Ντέρου

Σπίτι υπό κατάληψη στην Κολωνία. Το ντοκιμαντέρ παρατηρεί έναν αυτοδιοικούμενο χώρο ζωής νεαρών ανθρώπων, ο οποίος απειλείται διαρκώς με κλείσιμο.

THIRSTY (15´) των Sinah Käding, Χλόης Παρέ-Αναστασιάδου, Ειρήνης Σερβετά

Στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας κωφοί παίρνουν μαθήματα ζωγραφικής και γλυπτικής. Είναι οι κωφοί καλλιτέχνες όπως όλοι οι άλλοι; Ή έχουν άλλες, δικές τους προσβάσεις στον ορατό κόσμο;

Σε αγγλική και ελληνική νοηματική γλώσσα με ελληνικούς υπότιτλους

Παρόντες στην εκδήλωση θα είναι οι Γερμανοί και οι Έλληνες κινηματογραφιστές, η Vera Schöpfer και ο Dieter Bongartz. Οι γλώσσες της εκδήλωσης θα είναι η γερμανική, η ελληνική και η ελληνική νοηματική και θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση.

Περιεχόμενο/Στόχος του εγχειρήματος

Σε καιρούς κρίσης βγαίνουν στην επιφάνεια στερεότυπα, προκαταλήψεις, θαμμένες αναμνήσεις, ιστορικές μνήμες και βιώματα, μισαλλοδοξίες.

Στόχος της προσπάθειας ήταν η αμοιβαία κατανόηση ανάμεσα στους νέους των δυο χωρών και η συμβολή σε έναν διεθνικό/διαπολιτιστικό διάλογο, ώστε να ξεπεραστούν προκαταλήψεις, παρερμηνείες ακόμα και εχθρότητες, οι οποίες καλλιεργούνται ορισμένες φορές με υπερβολικό τρόπο στη δημόσια σφαίρα από διαμορφωτές γνώμης και μεμονωμένα μέσα ενημέρωσης.

Τα τελευταία δύο χρόνια η κρίση του ελληνικού χρέους πήρε διαστάσεις πανευρωπαϊκού προβλήματος και σφράγισε τις ελληνογερμανικές σχέσεις με ποικίλους και συχνά αντιφατικούς τρόπους. Κάποιες φορές η παρερμηνεία αντικαθιστά την πραγματική γνώση. Άλλες πάλι, οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα υψώνουν εμπόδια στην αλληλοκατανόηση και κατά συνέπεια και στη συνεννόηση μεταξύ χωρών και λαών.

Το πρόγραμμα «Η Άγνωστη ζωή των Άλλων» αποσκοπούσε στην ενθάρρυνση των νέων και από τις δύο χώρες να εργαστούν από κοινού, να γνωρίσουν την πραγματικότητα του εκάστοτε Άλλου, αλλά ταυτόχρονα, καθώς θα δείχνουν τη χώρα τους σε άλλους, να τη γνωρίσουν και οι ίδιοι καλύτερα.

Ο κινηματογράφος είναι ένα μέσο που αγαπούν οι νέοι καθώς η εικόνα ως μέσο έκφρασης είναι πολύ κοντά στη ζωή τους. Γι’ αυτό και το πρόγραμμα τούς μύησε στην κινηματογραφική τέχνη και τεχνική, δηλ. τα εργαστήρια δεν περιορίζονταν μόνον στη διευθέτηση θεματικών και ζητημάτων έρευνας, αλλά καταπιάνονταν και με βασικούς κανόνες της τεχνικής, όπως ήχο, κάμερα, μοντάζ.

Μπήκαν έτσι οι βάσεις και προσφέρθηκαν τα εργαλεία που θα βοηθούσαν τους νέους να εκφράσουν ελεύθερα, ανεμπόδιστα και απροκατάληπτα τις εμπειρίες και την άποψή τους για το «πώς βλέπουν τις αθέατες όψεις της ζωής στη Γερμανία και την Ελλάδα πέρα από τους παραμορφωτικούς φακούς της επικαιρότητας».

Διεύθυνση παραγωγής του συνολικού προγράμματος: Screenagers:

Dieter Bongartz (σεναριογράφος, ντοκιμαντερίστας, συγγραφέας): Διηύθυνε τα εργαστήρια συγγραφής σεναρίου στην Ελλάδα και στη Γερμανία και στήριξε τα γυρίσματα με κάθε τρόπο.

Vera Schöpfer (κινηματογραφίστρια): Διηύθυνε το κινηματογραφικό εργαστήριο στην Ελλάδα και στη Γερμανία, έκανε το μοντάζ και την τελική παραγωγή των ταινιών.

Έχουν και οι δυο διακριθεί σε γερμανικά και διεθνή φεστιβάλ. Ως ιδρυτές του δημιουργικού δικτύου screenagers.de έχουν πραγματοποιήσει αρκετά κινηματογραφικά εργαστήρια με νέους, κατά τα οποία οι συμμετέχοντες έχουν γυρίσει ταινίες που βραβεύτηκαν σε διάφορες διοργανώσεις (Γερμανικό Βραβείο Βίντεο Νέων, Γερμανικό Βραβείο για Σκηνοθέτες της Νέας Γενιάς κ.ά.)

Οργάνωση/Παραγωγή στην Ελλάδα: Goethe-Institut Athen, Κώστας Σπυρόπουλος, δημοσιογράφος Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο για την προώθηση του Ντοκιμαντέρ - Story Doc, Μια παραγωγή του Krea Jugendclub, του Δημιουργικού Σχολείου Bergisch Gladbach (Kreativitätsschule), σε συνεργασία με το δημιουργικό δίκτυο Screenagers, το Goethe-Institut Athen και το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο για την Προώθηση του Ντοκιμαντέρ – Story Doc, Αθήνα

Οργάνωση/Παραγωγή στη Γερμανία: Sigrid Brenner, Διευθύντρια του Σχολείου Kreativitätsschule Bergisch-Gladbach,  Συγχρηματοδότηση: Υπουργείο Οικογένειας, Νεολαίας, Παιδιών, Πολιτισμού και Αθλητισμού του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Κρατιδίου Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και Goethe-Institut Athen.

CineDoc, EL, Screenings-Events

Πρεμιέρα CineDoc!

Leave a comment

Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012 στις 20.00

Πρεμιέρα CineDoc για τη χρονιά 2012-2013 με την ταινία του Άγγελου Κοβότσου Encardia η πέτρα που χορεύει!

Η ταινία που κέρδισε το Βραβείο Κοινού στο πρόσφατο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης θα ανοίξει το φετινό CineDoc, που ξεκινάει δυναμικά στις 26 Σεπτεμβρίου 2012 στις 20.00, στο Γαλλικό Ινστιτούτο, Σίνα 31.

Το φιλμ ακολουθεί το γνωστό συγκρότημα Encardia σε ένα μοναδικό οδοιπορικό στα Ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας, με άξονα τη γλώσσα των γκρεκάνων,  την ποίηση της καθημερινής ζωής και τους  ξέφρενους ρυθμούς της ταραντέλας piccica. Τα μέλη του συγκροτήματος ταξιδεύουν συστηματικά από την ίδρυσή του (εδώ και 8 περίπου χρόνια) στη Νότια Ιταλία, ερευνώντας και αναδεικνύοντας βασικά στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού που αναπτύχθηκε εκεί  όπως τα «γκρίκο», το αρχαιοελληνικό γλωσσικό ιδίωμα με ιταλικές προσμίξεις, που μιλιέται στις περιοχές της Γκρετσία Σαλεντίνα και της Καλαβρίας μέχρι σήμερα. Η γλώσσα αυτή ανάγεται στους Έλληνες που από την αρχαϊκή εποχή (8ο αι. π.Χ.) μέχρι τη Βυζαντινή περίοδο συνεχίζουν να εγκαθίστανται στην περιοχή.

Μετά την προβολή οι Encardia θα παίξουν ταραντέλες στο αίθριο του Γαλλικού Ινστιτούτου!

Τιμή εισιτήριου: 6 ευρώ, προπώληση βιβλιοπωλείο Ιανός