The winner of Prix Europa 2012

And the winner of Prix Europa in the category TV Documentary is.... Meet the Fokkens (Ouwehoeren), from the Netherlands!

Directors: Rob Schröder &Amp; Gabrielle Provaas
Cinematography: Wiro Felix &Amp; Rob Schröder
Sound: Carla Van Der Meijs
Editor: Sander Vos Nce
Music: Danny Malando
Sound Mix: Hugo Dijkstal
Production Manager: Lieke Van Den Ouwelant
Line Producer: Fabie Hulsebos
Commissioning Editor Vpro: Barbara Truyen
Producers: Femke Wolting &Amp; Bruno Felix
Sales Agent: Autlook Filmsales

77 min, 2011, broadcasted at VPRO

CineDoc Τετάρτη 24/10/2012 στις 20.00- Marathon Boy


Gemma Atwal / 90’ / 2011 / UK

Τους ενώνει ένα όνειρο, τους χωρίζει ένας ολόκληρος κόσμος.
Η ιστορία ενός τετράχρονου αγοριού και του προπονητή που το
έβγαλε από μια φτωχογειτονιά της Ινδίας για να το μεταμορφώσει
στον μεγαλύτερο μαραθωνοδρόμο της χώρας. Μια ταινία που
ξεκινάει σαν το Slumdog Millionaire, αλλά εξελίσσεται σε φιλμ
νουάρ – σε μια ιστορία απληστίας, φθόνου και χαμένων ονείρων.

Μια διεθνής συμπαραγωγή του HBO με το BBC και το ARTE, της οποίας τα γυρίσματα διήρκεσαν πέντε ολόκληρα χρόνια. Η ταινία σαρώνει τα βραβεία σε δεκάδες από τα σημαντικότερα φεστιβάλ ντοκιμαντέρ στον κόσμο και είναι υποψήφια για EMMY.

Μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ Marathon Boy, θα ακολουθήσει συζήτηση με καλεσμένο τον Νίκο Πολιά, δρομέα και προπονητή, πολυνίκη στον Μαραθώνιο, κάτοχο του πανελλήνιου ρεκόρ στην Κλασική Διαδρομή και 24ο στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004, διευθυντή του περιοδικού Runner.

Η ταινία προβάλλεται την Τετάρτη 24/10/2012 στις 20.00 στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Θα προβληθεί επίσης στους κινηματογράφους ΔΑΝΑΟΣ(Κυριακή 28/10/2012, Αθήνα), Παύλος Ζάννας(Κυριακή 21/10/212) και Μουσείο Κινηματογράφου (Τετάρτη 24/10/2012) (Θεσσαλονίκη), καθώς και στο Λιθογραφείον (Τετάρτη 19/12/2012, Πάτρα).

Χορηγός: περιοδικό Runner

Μετά την προβολή θα κληρωθούν:

  • 5 ετήσιες συνδρομές του περιοδικού Runner (10 τεύχη) και
  • 2 ζευγάρια αθλητικά παπούτσια για τρέξιμο
  • Όλοι οι θεατές με εισιτήριο CineDoc θα δικαιούνται μια δωρεάν προπόνηση τρεξίματος με το Runner στο ΟΑΚΑ.
  • CineDoc 24/10/2012 – Marathon Boy

    Gemma Atwal / 90’ / 2011 / UK

    A coach and a slum boy united by a dream, divided by the world.
    The story of a four-year-old boy who is plucked from the slums of
    India by his coach and trained to become India’s greatest runner.
    But what starts as a real Slumdog Millionaire turns into the stuff
    of film noir: a tale of greed, envy and broken dreams.

    Wednesday 24/10/2012 at 20.00 - CineDoc, French Institute, Athens

    Sponsored by Runner Magazine

    “This Ain´t California”: the debate at Prix Europa 2012!

    Prix Europa, October 20-27, 2012, Berlin

    This Ain´t California, Germany, 96 min., 2011, was nominated for the TV Documentary category.

    A few words about the film from the Prix Europa catalogue:

    In 90 minutes, we see the GDR more sharply, more clearly: the skater subculture shows that not all was grey-on drab clouds of Trabant fumes. This film takes original clips of the "wheel-board rides" - straight out of East Germany in the 80s - and mixes it with animations and re-encounters with the protagonists today in a documentary narrative.
    After the debate at Prix Europa 2012 about the film, the producer chose to withdraw the film from the competition.


    This Ain't California has already following awards: 
    Berlinale Interntational Film Festival – DIALOGUE EN PERSPECTIVE AWARD
    Lighthouse International Film Festival - SPECIAL JURY PRIZE 2012
    Nashville Film Festival – SPECIAL JURY PRIZE FOR ACHIEVEMENT IN DIRECTING
    Filmkunstfest Schwerin – AWARD FOR PROMISING YOUNG TALENTS
    Festival’s Selection:
    Karlovy Vary Film Festival – Documentary Competition
    Latest news : THIS AIN’T CALIFORNIA is among the short listed German candidates for the 2013 Oscar for Best Foreign Language Film.

    Also nominated at Prix Europa for the TV DOCUMENTARY awards 2012 were:

    Danube Hospital, Austria, 75 Min.
    Amateur Filmmaker, Belarus, 28 Min.
    The Court, Belgium, 40 Min.
    The War Reporter, Croatia, 60 Min.
    A Split Second - 10 Stories From The Roads, Denmark, 56 Min.
    Forever Yours, Finland, 77 Min.
    Ballad For A Queen, France, 91 Min.
    The Century Of Cartier-Bresson, France, 53 Min.
    The Algerian War, The Fracture, France, 57 Min.
    The Khmer Rouge And The Man Of Non - Violence, France, 87 Min.
    This Man Is A Multi-Layered Cake, France, 57 Min.
    Hitler´s Children, Germany, 78 Min.
    Munich 1970- When The Terror Came To Us, Germany, 91 Min.
    The Second Execution Of Romell Broom, Germany, 89 Min.
    Meet The Fokkens, The Netherlands, 77 Min. (the winner of Prix europa 2012)
    Stuff Everywhere, The Netherlands, 57 Min.
    Back To The Square, Norway, 85 Min.
    Doctors, Poland, 81 Min.
    Vera Gran, Poland, 76 Min.
    My Name Is Druillet, Spain, 67 Min.
    He Thinks He´s The Best, Sweden, 76 Min.
    Ahead To The Past, Switzerland, 52 Min.
    Alex: A Life Fast Forward, United Kingdom, 58 min.

    Wochenendseminare der Münchner Filmwerkstatt

    Die Münchner Filmwerkstatt ist ein eingetragener, gemeinnütziger Verein zur Förderung der Münchner Independent-Film-Szene und bietet Weiterbildung z.B. in Form von Webinaren, Wochenendseminaren und längerfristigen Lehrgängen, veranstaltet alljährlich das Kurzfilmfestival KALIBER35 und produziert oder unterstützt auch selbst kurze und lange Filme. Wer die Münchner Filmwerkstatt persönlich kennenlernen will, hat dazu immer am 15. jeden Monats ab 20 Uhr in der film.coop Gelegenheit – dann findet dort der monatliche Jour fixe statt!

    November und Dezember 2012
    Das Wochenendseminarprogramm der Münchner Filmwerkstatt, gemeinsam veranstaltet mit der Bavaria Film und dem DGB Bildungswerk Bayern, bietet auch im November und Dezember 2012 wieder eine ganze Reihe von spannenden Weiterbildungsveranstaltungen, vom lang erprobten Dauerbrenner bis zur absoluten Neuheit. Die Workshops und Seminare finden jeweils etwa zur Hälfte in der film.coop an der Donnersberger Brücke und in den Bavaria Studios in Geiselgasteig statt – wo genau, steht auf der jeweils verlinkten Internetseite. Hier die Termine im einzelnen:

    FILMSCHNITT & MONTAGE am 27./28. Oktober 2012
    Inwiefern macht ein Cutter dasselbe wie ein Autor? Wie kann er Emotionen und Erwartungen beim Zuschauer wecken und steuern? Wie montiert man Charaktere, Raum und Zeit so, daß wir lachen, weinen oder staunen? Der Regisseur Markus Bräutigam gibt Antworten auf diese Fragen und macht die Teilnehmer mit den Grundzügen und Feinheiten der filmischen Montage vertraut.
    http://www.filmseminare.de/montage

    DRAMATURGIE FÜR DOKUMENTARFILME am 3./4. November 2012
    Hollywood-Drehbuchlehrer Tom Schlesinger wendet in diesem Seminar seine weltberühmten Modelle zur Stoffentwicklung und Genrestrategie auf dokumentarische Formate an – ein Muß für jeden an der Konzeption und Realisierung nonfiktionaler Filme Beteiligten. (Nur!) Dieses Seminar findet in englischer Sprache statt.
    http://www.filmseminare.de/dramaturgie-fuer-dokumentarfilme

    EINFÜHRUNG IN DIE FILMANALYSE am 3./4. November 2012
    Michael Wolf, langjähriger Mitarbeiter der kommunikations- und medienwissenschaftlichen Abteilung der Hochschule für Fernsehen und Film München, ist unser Mann für den klugen Blick. An diesem Wochenende eröffnet er neue Perspektiven auf ein Medium, das wir alltäglich und oft etwas gedankenlos konsumieren – von Grundlegendem bis zur Vorstellung der alleraktuellsten Theoretiker.
    http://www.filmseminare.de/filmanalyse

    DOKUMENTARFILMPRODUKTION am 10./11. November 2012
    Seit dem vergangenen Jahr komplettiert der Bayerische Filmpreis für “Plug & Pray” als besten Dokumentarfilm die lange Liste von Auszeichnungen, die Jens Schanze für seine Arbeit als Autor, Regisseur und Produzent bereits erhalten hat. In der Münchner Filmwerkstatt erläutert er an diesem Wochenende Themenwahl, Konzeptentwicklung- und präsentation, Umgang mit öffentlich-rechtlichen Fernsehredaktionen, Filmförderanstalten und Verleihern sowie die verschiedenen Finanzierungsmodelle für Dokumentarfilme – und vieles andere mehr!
    http://www.filmseminare.de/dokumentarfilmproduktion

    LICHTGESTALTUNG FÜR FILM- UND VIDEOPROJEKTE am 17./18. November 2012
    Der Dauerbrenner unserer Seminarreihe ist unser Location Lighting Workshop im Filmstudio von Haus 12 der Bavaria Studios. Kameramann Björn Kurt führt mit Filmbeispielen und praktischen Übungen in alle Aspekte des Lichtsetzens ein – von der schnellen Interviewsituation mit Bordmitteln bis zur Konzeption größerer Filmsets.
    http://www.filmseminare.de/lichtsetzen

    CONTINUITY & SCRIPT am 24./25. November 2012:
    Für manche ist es sogar DER Einstiegsjob in eine Regiekarriere – man arbeitet am Filmset direkt an der Seite des Regisseurs, verdient im Unterschied zu einem Filmhochschulstudium dabei Geld und schon manche/r ehemalige S/C hat den Weg über die Regieassistenz auf einen eigenen Regiestuhl geschafft. Björn S. Berger ist nicht nur selbst ein erfahrener S/C, der sich seine Sporen bei unzähligen Tatort-Folgen und Filmen wie “John Rabe” oder “Powder Girl” verdient hat, sondern auch der Sprecher dieser Berufsgruppe im Vorstand des Bundesverband Regie e.V. (BVR). An diesem Wochenende führt er in die Arbeit eines S/C ein, erläutert den gesamten Aufgabenbereich und zeigt alle nötigen Tipps und Tricks.
    http://www.filmseminare.de/script-continuity

    DREHBUCHHANDWERK am 24./25. November 2012
    Frank Raki und Christoph von Zastrow sind erfahrene Drehbuchautoren und Lektoren, die sich an diesem Wochenende in die Karten schauen lassen. Ihr Ansatz der Gegenüberstellung klassischer Modelle eignet sich nicht nur für Einsteiger, die professionelle Anleitung suchen, sondern auch für bereits Fortgeschrittene, die die Systematik hinter den unterschiedlichen Theorien begreifen wollen.
    http://www.filmseminare.de/drehbuchhandwerk

    FILMFINANZIERUNG IN DEUTSCHLAND am 24./25. November 2012
    Das Drehbuch ist fertig, die Kalkulation steht. Nun stellt sich die Frage, wie beschaffe ich das notwendige Kapital, um mein Projekt zu finanzieren? Christoph Szonn stellt viele verschiedene Möglichkeiten vor: von Fördermitteln der Länder und dem Bund über Koproduktionspartner, private Investoren bis zu Vorverkäufen an Sender und Verleiher. Jedes Projekt besitzt unterschiedliche Anforderungen und damit gilt es, die richtige Finanzierungsstruktur für sein Projekt zu finden und gleichzeitig auch die eigene Erlössituation im Auge zu behalten.
    http://www.filmseminare.de/filmfinanzierung

    DREHBUCHAUFSTELLUNG am 1./2. Dezember 2012
    Hier erhalten Autoren, Regisseure, Produzenten und andere Filmschaffende Gelegenheit, mit Hilfe dieser aus der systemischen Therapie entlehnten Methode Klarheit über die Stärken und Schwächen ihres Stoffes zu gewinnen und kreative Impulse für seine Weiterentwicklung zu erhalten. In diesem Workshop unter der Leitung von Dr. Claudia Gladziejewski und Rainer Paszek erhält jeder Teilnehmer, der dies wünscht, die Möglichkeit, seinen mitgebrachten Stoff offen oder verdeckt aufzustellen – wobei auch Teams und Zaungäste (zum halben Preis!) herzlich willkommen sind.
    http://www.filmseminare.de/drehbuchaufstellung

    CRASHKURS DATA-WRANGLER am 8./9. Dezember 2012
    Du willst zum Film, möglichst jetzt und sofort, ohne erstmal jahrelang zu studieren? Du mußt oder willst von Anfang an Geld verdienen? Du kannst leidlich mit Computern umgehen und arbeitest sorgfältig und zuverlässig? Hier kommt der Plan: Data Wrangler sind die Materialassistenten des digitalen Drehs. Sie sorgen dafür, daß die Daten der digitalen Kameras vollständig und planvoll vom Set in den Schneideraum kommen. Kaum eine Position wird im Moment dermaßen gesucht – und für kaum eine läßt sich das nötige Wissen in so kurzer Zeit erlernen. Andreas Minuth und Gregor Baumert vermitteln es vollständig an diesem Wochenende.
    http://www.filmseminare.de/data-wrangler

    FILMHOCHSCHUL-BEWERBUNGSTRAINING am 15./16. Dezember 2012
    Das Studium an einer der großen Filmhochschulen vermittelt alles nötige Wissen, aber vor allem ein Netzwerk von unschätzbarem Wert, um in der Filmbranche als Regisseur, Autor, Produzent oder sonst erfolgreich zu sein. Wie eine Bewerbung für einen Studienplatz abläuft, wie man seine Chancen erhöht, aber auch, welche Alternativen es gibt, präsentiert die Filmhochschulabsolventin Daniela Parr, die diesen Prozeß also selbst erfolgreich durchlaufen hat, an diesem Wochenende.

    http://www.filmseminare.de/filmhochschul-bewerbungstrainingDiese und viele andere Seminare finden sich auch in unserer vollständigen, laufend aktualisierten Übersicht unter http://www.filmseminare.de/termine. Die allermeisten Seminare kosten pro Wochenende regulär 240,- Euro, nur für wenige besonders aufwendige Workshops erheben wir den anderthalbfachen Satz von 360,- Euro. Wer sparen will (und uns die Planung erleichtern möchte), meldet sich frühzeitig an: 50,- Euro Frühbucherrabatt gibt es bei jeder Zahlung, die mindestens 14 Tage vor Seminarbeginn bei uns eintrifft – so reduziert sich der Preis meist auf 190,- Euro! Antworten auf häufige Fragen z.B. zu Ort, Uhrzeiten, Unterkunft, Anmeldung, öffentlicher Förderung z.B. mit den Prämiengutscheinen der Bildungsprämie (durch die bei Vorliegen der Voraussetzungen 50 Prozent des Teilnehmerbeitrags übernommen werden) u.v.a.m. finden sich unter http://www.filmseminare.de/faq.Münchner Filmwerkstatt e.V.
    Postfach 860 525
    81632 München
    Tel. 089 / 20 333 712
    Fax 089 / 20 333 714
    www.filmseminare.de
    [email protected]

    Masterclass για νέους κινηματογραφιστές με τον Andy Glynne στην Αθήνα

    Ο ιδρυτής του Documentary Filmmakers Group, στην Μεγάλη Βρετανία και βραβευμένος σκηνοθέτης, παραγωγός και συγγραφέας Andy Glynne, θα δώσει ένα Masterclass με θέμα Documentaries and Ηow to Μake them, που είναι το θέμα του ομώνυμου βιβλίου του. Το Σάββατο 21.10.2012 με ελεύθερη είσοδο και γλώσσα εργασίας τα αγγλικά θα ακούσετε για την παραγωγή ντοκιμαντέρ κάθε είδους, από τα κλασικά ντοκιμαντέρ μέχρι τα ντοκιμαντέρ κινουμένων σχεδίων (animation) και τα project για πολλαπλές πλατφόρμες (cross media). Την Κυριακή 22.10.2012, με κόστος 50 ευρώ και γλώσσα εργασίας πάλι τα αγγλικά θα ακολουθήσει το THE FILMMAKER'S DEVELOPMENT TOOLKIT για (20 συνολικά) νέους κινηματογραφιστές οι οποίοι θα ενημερωθούν με παραδείγματα για το πώς:

    * Να γράψουν μια καλογραμμένη πρόταση για ντοκιμαντέρ
    * Να στήσουν μια συναρπαστική παρουσίαση (Pitch)
    * Να δημιουργήσουν ένα δυνατό αρχικό trailer
    * Πώς να συνεργαστούν με τις εταιρείες  παραγωγής
    * Και που να αναζητήσουν ευκαιρίες χρηματοδότησης εντός και εκτός Ευρώπης

    Πληροφορίες 210-3223395, Exile Room Αθηνάς 12, 3ος όροφος

    ΚΟΙΝΩΝIA ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ, του Χρήστου Καρακέπελη

    Για μένα  η ηθική στάση δημιουργείται από τον χρόνο που αφιερώνεις για να συναντηθείς με το θέμα σου. Ο φυσικός ρυθμός της ζωής, ο  χρόνος που χρειάζονται οι άνθρωποι για να εκτεθούν αδύναμοι μπροστά σε μια κάμερα και ένα μικρόφωνο. Για να μπορέσει να διαρραγεί η φαινομενική πραγματικότητα που εντυπωσιάζει και  να αναδειχθεί αυτή η υπόγεια ζωή που φωλιάζει δειλά. Πάντα πίστευα ότι αυτός ο τρόπος να εκτίθεσαι έχει έναν ηρωικό χαρακτήρα. Το ντοκιμαντέρ απαιτεί κατανόηση ζωής, και αυτό μαθαίνεται μόνο μέσα από την άσκηση της σχέσης σου με την πραγματικότητα που σου αντιστέκεται.

    H σχέση χτίζεται πριν από τα γυρίσματα και δεν πρέπει συνέχεια να ενοχλείς τους ανθρώπους που κινηματογραφείς, και να μιλάς μαζί τους γιατί ήδη έχει κατακτηθεί μια όσμωση. Οι άνθρωποι κουράζονταικαι δεν φαντάζονται "οτι αυτό θα κρατήσει τόσο πολύ". Οι  συνεργάτες σου όμως, είναι αυτοί που γνωρίζουν την διαδικασία του πως γίνεται ένα ντοκιμαντέρ. Έχεις ανάγκη από ευφυείς και ευαίσθητους ανθρώπους, που σέβονται τον κόσμο που έχουν μπροστά τους και μπορούν να καταλάβουν την προσπάθεια που κάνεις. Έτσι και αλλιώς στην δημιουργία ντοκιμαντέρ χρειάζεται μια ολιγομελής ομάδα το πολύ δέκα ανθρώπων. Πρέπει να είσαι ενεργά υπέρ των ανθρώπων που κινηματογραφείς, και όταν προκύπτει μια δυσκολία η κούραση, να μην τους απορρίψεις ούτε εσύ ούτε κάποιος από το συνεργείο. Αυτό μπορί να συμβεί πολύ συχνά σε χώρους άβατους και δύσκολα προσπελάσιμους, όπως είναι ο χώρος και η ανθρωπογεωγραφία μιας φυλακής, η ένας τσιγγάνικος μαχαλάς όπου κινούμαι εγώ. Γιατί με ενδιαφέρουν οι άνθρωποι που είναι απο την λάθος μεριά είτε από προσωπική  του επιλογή  είτε απο κοινωνικό διαχωρισμό, επειδή αυτοί θέτουν ωμά τα ερωτήματα ποιά είναι η πραγματικότητα.

    Το να είσαι καλά προετοιμασμένος σημαίνει ότι αποφεύγεις να παρασυρθείς από το ''θεαματικά'' ενδιαφέρον. Και επειδή έχεις να κάνεις με ανθρώπους που ζουν σε συγκεκριμένες καταστάσεις, πολλές φορές πολύ εύθραυστες, πρέπει να χτίσεις έναν προσωπικό και επαγγελματικό κώδικα δεοντολογίας, ένα ηθικό σύμπαν, πρέπει να γνωρίζεις πού θα σταματήσεις. Εκφράζεσαι αισθητικά χρησιμοποιώντας την αληθινή ζωή των άλλων ανθρώπων, και όχι μια ιστορία που τη υποδύονται ηθοποιοί, μια κατασκευή. Πρέπει λοιπόν να δημιουργήσεις ένα αισθητικό περιβάλλον για να υπάρξουν αυτά τα πρόσωπα. Εσύ  φιλοξενείσαι από το θέμα και όχι το αντίθετο. Αυτό εγείρει ηθικά διλλήματα, που θα πρέπει να έχεις απαντήσει αλλά  και να βρίσκεσαι συνέχεια  σε εγρήγορση σε όλη την διάρκεια των γυρισμάτων. Πρέπει να θέτεις σύνορα για να αποφύγεις την χυδαιότητα του τηλεοπτικού reality και του τρόπου που  ασκείται έλεγχος πάνω στην καθημερινότητα.

    Η ψηφιακή τεχνολογία τον τελευταίο καιρό  μας στέλνει το μήνυμα πως '' όλα είναι τώρα εύκολα '', γίνονται γρήγορα , εδώ και τώρα! Όμως το ντοκιμαντέρ δεν είναι ''ρεπορτάζ μεγάλου μήκους '' Δεν έχουμε ανάγκη από πληροφορίες αλλά από αισθήσεις. Σε ένα περιβάλλον όπου όλοι κατασκευάζουν εικόνες και τις στέλνουν κατά πάνω μας τόσο γρήγορα και επιθετικά, έχουμε ανάγκη να συναντηθούμε με εικόνες που χρειάζονται χρόνο για να ''γεννηθούν''.

    Σίγουρο όμως είναι, ότι στο χώρο του ντοκιμαντέρ  τον τελευταίο καιρό έχουν συμβεί πολύ περισσότερα απ ότι στον χώρο του fiction. Υπάρχουν περισσότερα στιλ και είδη. Ευτυχώς τα τελευταία είκοσι χρόνια  έρχεται πάλι στο προσκήνιο μια νέα δυναμική γενιά κινηματογραφιστών  στο χώρο του ντοκιμαντέρ, σχεδόν από όλες τις ηπείρους,, η οποία επαναφέρει το ζήτημα της δημιουργικής εγγραφής του πραγματικού, σε αντίθεση με τον συναισθηματισμό της δημοσιογραφικής καταγραφής της τηλεόρασης. Ανάμεσά τους ο Werner Herzog και οι David end Albert Maysles, που συνεχίζουν από την δεκαετία του ’70 αλλά κυρίως δημιουργικά βλέμματα, όπως ο Hubert Sauper, Johan van der Keuken, Kim Longinoto, Pirjio Honkasalo, Barbara Koople, Joe Berlinger, Bruce Sinofski κ .α

    Την ίδια περίοδο υπάρχει μια έντονη επιρροή των ταινιών μυθοπλασίας από την γραφή του ντοκιμαντέρ τόσο στο ευρωπαϊκό  κινηματογράφο όσο και στο ανεξάρτητο σινεμά της Αμερικής και της Ασίας. Κυριαρχεί  η εκφραστική οικονομία, η ρεαλιστική διάθεση , και η αισθητική ακρίβεια. Σκεφτείτε την Ροζέτα των Νταρντέν, αν κάποιος θέλει σε είκοσι χρόνια να μάθει για το τέλος της μισθωτής εργασίας, πρέπει να δει αυτή την ταινία. Κάθε κοινωνιολόγος και ιστορικός μπορεί να μάθει από αυτήν περισσότερα από,τι από οποιαδήποτε στατιστική, η τηλεοπτικό  ρεπορτάζ.  Το ίδιο μπορεί κανείς να πει  και για το ντοκιμαντέρ'' Ο Εφιάλτης του Δαρβίνου'' (Darwin's Nightmare) του Χιούμπερτ Σόπερ  (Hubert Sauper) '' όπου αποκαλύπτεται απροκάλυπτα  η αποικιοκρατική   σχέση της Αφρικής με τον δυτικό πολιτισμό σ ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.

    Ο κινηματογράφος των αδερφών Νταρντέν, (Υπόσχεση ,Ροζέτα. Το παιδί Ο γιός.) όσο και αυτός του Χάνεκε (72 Συμπτώσεις, Μπενις  βίντεο, Ο Κρυμμένος..), η του Jafar Panahi (Ο κύκλος, Crimson gold ..) αρθρώνει έναν σύγχρονο και απαιτητικό αισθητικό λόγο ,υιοθετώντας ντοκιμαντερίστικες πρακτικές στην διεύθυνση των ηθοποιών, στην χρήση της κάμερας, όσο και στην λειτουργία της ηχητικής μπάντας. Εκφράζει με την αποκαλυπτική αμεσότητα του κοινωνικού ρεαλισμού συναισθήματα και σκέψεις πάνω στην νέα απανθρωποίηση της  Ευρώπης, όπως αυτή αλλάζει μέσα από την νέα ανθρωπογεωγραφία,  με την ύπαρξη των μεταναστών, αλλά και την νέα περιθωριοποίηση και τη φτώχεια. Το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για τον ντοκιμαντερίστικο ρεαλισμό  που αποπνέει το αναγεννημένο Ρουμανικό σινεμά του σήμερα, (Η Οδύσσεια του κ Λαζαρέσκου του Cristi Puiu,- 4 μήνες 3 βδομάδες και 2 μέρες του Cristian  Mungiu και 2 μέρες. Αστυνομία Ταυτότητα του Corneliu Parompoiu ...)

    Θεωρώ πως είναι  λυτρωτικό να κινηματογραφούμε από την μεριά του καθημερινού ανθρώπου και αυτό αποτελεί ήδη μια θαρραλέα πολιτική πράξη.

    Στο ντοκιμαντέρ, η σχέση του με την ζώσα πραγματικότητα και οι αισθητικές αναζητήσεις που κάθε φορά προκύπτουν, έρχονται στο προσκήνιο, όταν η πραγματικότητα παύει να είναι παγιωμένη αλλά ρευστή, όταν αμφισβητείται η κοινωνική της συνοχή και όταν η ζωή νοιώθει την ανάγκη να εκφραστεί πιο άμεσα, πιο σθεναρά, μέσα από την τέχνη, την αλήθεια και  τον πνευματικό της προορισμό.

    Χρήστος Καρακέπελης

    Σκηνοθέτης

    October, 22, 2012, Das Geld und die Griechen

    A Korsakow-Show (an interactive audio-visual experience) is taking place on Monday the 22nd of October in Athens.The topic of the documentary project is the monetary crisis and its effects on the Greek people.Florian Thalhofer and Elissavet Aggou have travelled around Greece and conducted numerous interviews in order to produce a Korsakow-Film.

    Goethe Institut Athen, 22 October 2012

    http://vimeo.com/37592016

    Short video explaining the Korsakow-Show setup. This show took place in Munich Dec, 18, 2009 – "Freedom and Money" with Georg Zoche and Prof. Michael Hüther. "Hilfe, Freiheit!" (Help, Freedom!) was the title of a series of 14 talk-events at Kammerspiele, Munich 2008-2010. Florian Thalhofer and Tobias Hülswitt collaborated in this project with Björn Bicker. The format of the Korsakow-Show was developed by Florian Thalhofer, the inventor of the Korsakow-System.

    Βραβευμένα Βρετανικά ντοκιμαντέρ στην Αθήνα

    Το CineDoc και το Βρετανικό Συμβούλιο, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο, παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, έξι ντοκιμαντέρ βραβευμένα με το υψηλού κύρους Grierson Award.

    Τα βραβεία Grierson απονέμονται στην μνήμη ενός από τους πρωτοπόρους του ντοκιμαντέρ, τον Σκωτσέζο σκηνοθέτη JohnGrierson (1898-1972), διάσημο για τις ταινίες του Drifters και NightMail. Αναδεικνύοντας τις καλύτερες παραγωγές ντοκιμαντέρ, τα βραβεία που θεσμοθετήθηκαν από το Ίδρυμα Grierson το 1972, βραβεύουν ντοκιμαντέρ από ολόκληρο τον κόσμο για την υψηλή ποιότητα, αρτιότητα, δημιουργικότητα και πρωτοτυπία τους.

    Στο πλαίσιο της συνεργασίας του CineDoc με το Βρετανικό Συμβούλιο και τα βραβεία Grierson, θα προβληθούν στο αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτου, Σίνα 31, και σε δεύτερη προβολή στους κινηματογράφους ΔΑΝΑΟΣ, Παύλος Ζάννας και Μουσείο Κινηματογράφου (Θεσσαλονίκη) καθώς και στο Λιθογραφείο (Πάτρα) τα ντοκιμαντέρ:

    24/10/2012, 20.00, Marathon Boy, Gemma Atwal/90’/2011/UK

    Τους ενώνει ένα όνειρο, τους χωρίζει ένας ολόκληρος κόσμος. Η ιστορία ενός τετράχρονου αγοριού και του προπονητή που το έβγαλε από μια φτωχογειτονιά της Ινδίας για να το μεταμορφώσει στον μεγαλύτερο μαραθωνοδρόμο της χώρας. Μια ταινία που ξεκινάει σαν το SlumdogMillionaire, αλλά εξελίσσεται σε φιλμ νουάρ – σε μια ιστορία απληστίας, φθόνου και χαμένων ονείρων.

    7/11/2012, 20.00, Senna, Asif Kapadia/106’/2010/UK

    Η συναρπαστική ιστορία του Ayrton Senna, των σωματικών και διανοητικών του άθλων, στον αγωνιστικό χώρο και εκτός, η αναζήτηση της τελειότητας, η δημιουργία ενός μύθου. Η ταινία αφηγείται τη ζωή του θρύλου της Φόρμουλα 1, από το 1984 ως τον πρόωρο θάνατό του, μια δεκαετία αργότερα.

    14/11/2012, 20.00, The Day that John Lennon Died, Michael Waldman/60’/2011/UK

    Στις 8 Δεκεμβρίου 1980, η είδηση ότι ο John Lennon είχε πέσει νεκρός συντάραξε τον κόσμο. Η ταινία επιστρέφει σε εκείνη τη μοιραία ημέρα, ακολουθώντας τα βήματά του ως τη στιγμή της δολοφονίας, μέσα από τις εντυπωσιακά ζωντανές αναμνήσεις όσων ήρθαν σε επαφή μαζί του.

    14/11/2012, 21.00, Bird on a Wire, Tony Palmer/106’/2011/UK

    Γυρισμένη το 1972, η ταινία παρακολουθεί τον Leonard Cohen σε περιοδεία, αντιμέτωπο με τα πλήθη, τα αυτόγραφα, τον θαυμασμό των γυναικών, τους δημοσιογράφους.

    28/11/2012, 19.00, Guilty Pleasures, Julie Moggan/86’/2011/UK

    Κάθε 4 δευτερόλεπτα, κάποιος στον κόσμο αγοράζει ένα Άρλεκιν. Η συνταγή είναι απλή: άνδρας ερωτεύεται γυναίκα, ξεπερνάει ένα πλήθος από δοκιμασίες και κατακτά την καρδιά της. Όπως λέει και η διαφήμιση: «με ένα Άρλεκιν ξεχνιέμαι».

    28/11/2012, 20.30, Donor Unknown, Jerry Rothwell/78’/2011/UK, France, US

    Η Jo Ellen, σήμερα 20 χρονών, μεγάλωσε στην αγροτική Πενσυλβανία με δύο μητέρες, καθώς και με μια ασίγαστη περιέργεια να ανακαλύψει τον ανώνυμο πατέρα-δότη της. Κάποια στιγμή φτάνει σε αυτόν αλλά ανακαλύπτει και ακόμα 13 ετεροθαλή αδέλφια της σε όλες τις ΗΠΑ!

    Die DDR ist nicht Kalifornien

    Doku über Skater in der DDR

    Von Knut Elstermann (Frankfurter Rundschau 1.8.2012)

    Marten Persiels dokumentarische Filmerzählung „This Ain't California“ lief als Überraschungshit auf der diesjährigen Berlinale. Er zeigt, wie sich in den 1980ern eine bis heute kaum bekannte Skater-Szene in der DDR etablierte.

    Die DDR bemühte sich nach außen hin geradezu verzweifelt um eine Aura des „Weltniveaus“. Sie wollte ganz oben mitspielen, plusterte sich auf und wäre so gern einer der zehn führenden Industriestaaten der Welt gewesen. Manch einer hielt das tatsächlich für die Realität. Nach innen pflegte die DDR allerdings einen piefigen Provinzialismus, in dem schon die Sprache Bastionen gegen die westliche Lebensart bilden sollte.

    Der Begriff „geflügelte Jahresendfigur“ für Weihnachtsengel dürfte zwar eine witzige Nachwende-Erfindung sein, aber die „Grillette“ für den Hamburger und die „Ketwurst“ für den Hotdog gab es wirklich. Aus dem schnittigen Skateboard wurde das behäbig klingende „Rollbrett“: eine im Grunde überflüssige Wortschöpfung, denn offiziell existierten diese Geräte in der DDR gar nicht.

    This Ain´t California

    Der Film „This Ain’t California“ lief als Überraschungshit auf der diesjährigen Berlinale. Er zeigt wie sich in den 1980ern dennoch eine bis heute kaum bekannte, fantasievolle Skater-Szene in der DDR etablierte und wie die rollenden Bretter auch hier sehr viel mehr waren als nur Sportutensilien. Sie wurden zu Symbolen einer autonomen, subversiven Jugendkultur. Bezogen wurden die „Rollbretter“ im besten Fall aus dem Westen. Viele entstanden jedoch in emsiger Heimarbeit, liebevoll aus Holz und Rollschuhen zusammengebastelt und geschraubt. Diese kostbaren Unikate sind eindrucksvolle Zeugnisse ostdeutscher Findigkeit und Improvisationslust.

    In „This Ain’t California“ rasen Dirk und Nico auf solchen Brettern durch die Plattenbausiedlungen Magdeburgs, später stößt Denis als Dritter im Freundschaftsbund zu ihnen. Er wird „Panik“ genannt – womit sehr treffend das energiegeladene, unangepasste, anarchische Wesen des jungen Mannes beschrieben ist, der als Abwesender dennoch im Zentrum des Films steht. Er, der jeden Zwang, jede Ordnung, jedes feste System ablehnte, ist als Bundeswehrsoldat beim Afghanistan-Einsatz umgekommen. Sein Begräbnis führt die Gefährten noch einmal zusammen. Sie erinnern sich.

    Von Magdeburg aus waren sie einst nach Ost-Berlin gezogen, hatten eine fröhliche Wohngemeinschaft gebildet und die endlosen Leerflächen des Stadtzentrums für ihre Skater-Künste genutzt. Besonders schön zu sehen ist das bei einer rasanten Abfahrt auf den gewaltigen Betonzacken am Eingang des Fernsehturms. Bis zur Euroskate 1988 in Prag, dem ersten Skater-Treffen im Ostblock, führte ihr von der Staatssicherheit beargwöhnter Weg. Kurz vor dem Mauerfall wurde Denis verhaftet.

    Der erste Kinofilm des Regisseurs Marten Persiel, der im Westen aufwuchs und selbst jahrelang als Skater unterwegs war, spiegelt das Lebensgefühl junger Leute in der Spätphase der DDR erstaunlich authentisch wider. Sie rieben sich nicht mehr am Staat und dessen ausgehöhlten Idealen; sie ignorierten ihn, so gut es eben ging, und führten in der Nische ihr bewegtes Leben. Sie waren, wie die drei Freunde auf ihren Brettern, immer wendiger und witziger als die schwerfällige Macht.

    Diese Jungs führten ein bewegtes Leben in Berlin, Hauptstadt der DDR.

    Diese Jungs führten ein bewegtes Leben in Berlin, Hauptstadt der DDR.
    Foto: Farbfilm-Verleih

    Und so schildert der Film auch keinen verbissenen Kampf gegen den Staat, sondern die Normalität des Alltags, kurioserweise anhand des wirklich nicht alltäglichen Motivs des Skatens. „This Ain’t California“ verteidigt den Wert gelebten Lebens, stemmt sich mit seiner Buntheit und Verspieltheit gegen das übliche Einheitsgrau in der Darstellung von DDR-Verhältnissen und liefert fast nebenbei auch eine melancholische Liebeserklärung an eine relativ unbekümmerte Jugend. Diese Zeit erscheint als eine Art Sehnsuchtsära, welche die Helden dieses Films jedoch ebenso wenig wieder betreten können wie den verschwundenen Schauplatz ihres provokanten Übermutes, die DDR.

    „This Ain’t California“ wurde vom Verleih als Dokumentarfilm deklariert. Der Film ist indes ein kleines Wunderwerk der assoziativen Montage, das trotz seiner kleinteiligen Vielfalt nie überladen, beliebig oder verwirrend wirkt, vielmehr schwungvoll den Rhythmus der waghalsigen Skater aufnimmt.

    Seltenes Archivmaterial, private Super-8-Aufnahmen und gezeichnete Animationen verbinden sich mit gespielten Szenen – die allerdings nicht als solche gekennzeichnet werden und ein gewisses Unbehagen erzeugen. Nicht nur der angebliche Stasi-Mann sagt eindeutig auswendig gelernte Texte auf. Bei manchen Szenen schimmert die kunstvoll natürliche Inszenierung durch. Und so ist auch der Hauptheld, der im Krieg getötete „Panik“, gar keine wirkliche Person, sondern ein Kompositum aus mehreren Biografien.

    Das provoziert grundsätzliche Fragen. Welchen Bildern kann man hier trauen? Während ihres Triumphzugs durch die Festivals räumten die Filmemacher die Fiktionalität ihres Verfahrens scheibchenweise ein. Inzwischen sprechen sie offen von einer „dokumentarischen Erzählung“, was es ganz gut trifft und diesem Film von Beginn an dienlicher gewesen wäre als die Verhüllung der Methode.

    Im sehr freien Spiel mit dem dokumentarischen und dem fiktiven Material gelang ja am Ende ein glaubwürdiges Abbild des echten Lebensgefühls in der DDR, das Empfinden persönlicher Freiheit inmitten gesellschaftlicher Begrenzungen. Vielleicht stimmt in diesem Film so gut wie nichts, aber alles ist wahr.

    This Ain’t California, Dtl. 2012. Marten Persiel, Drehbuch: Marten Persiel, Ira Wedel, Kamera: Felix Leiberg. 99 Min., Farbe. FSK ab 12.

    (Frankfurter Rundschau 1.8.2012)
     

    documentary production | outreach | audience development | storytelling